27 Μαρτίου 2012

Χωρίς διαπίστευση στην επέτειο μιας επανάστασης

Του Άρη Χατζηστεφάνου

(Όσοι αναζητούν την απάντηση περί ελεύθερων σκοπευτών μπορούν να ξεκινήσουν από το υστερόγραφο)

Πέντε τα ξημερώματα στην πλατεία Συντάγματος. Ένα μίγμα επαγγελματικής διαστροφής και αυπνίας με έστειλε με την κάμερα έξω από τη βουλή. Στις δεκάδες κενές καρέκλες που περιμένουν τους επισήμους έχουν ήδη τοποθετηθεί οι καρτέλες που εξηγούν σε ποιό σημείο κάθεται ο κάθε άρχοντας του τόπου: Ο πρωθυπουργός, ο πρόεδρος της Βουλής, ο αρχιεπίσκοπος... ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ κ.α. Η λίστα των μη εκλεγμένων που βρίσκονται σε θέσεις εξουσίας (ή των εκλεγμένων που βρίσκονται σε υψηλότερες θέσεις από αυτές στις οποίες τους έστειλε το εκλογικό σώμα) φαίνεται να μεγαλώνει χρόνο με το χρόνο.

Υποπτεύομαι ότι σε λίγη ώρα θα ζητήσουν να δουν τη δημοσιογραφική μου διαπίστευση – την οποία δεν έχω - και θα με απομακρύνουν από την περιοχή με μικρότερες ή μεγαλύτερες δόσεις αστυνομικής ευγένειας. Τίποτα όμως δεν συμβαίνει. Για τις επόμενες επτά ώρες θα κυκλοφορώ άφοβα ανάμεσα σε χιλιάδες αστυνομικούς και ασφαλίτες χωρίς ούτε ένας να θεωρήσει ότι είναι αρμοδιότητά του να ζητήσει να δεί την ταυτότητά μου. Επισκέπτομαι τις θέσεις των επισήμων, κινηματογραφώ τα φορτηγά της αστυνομίας που κατεβάζουν και άλλα κάγκελα και περιφέρω τη νύστα μου ανάμεσα σε μια μπλε θάλασσα από πιλίκια.

Μετά τις επτά το πρωί το μπλε των ένστολων σπάει αιφνιδιαστικά με μικρές πινελιές άλλων χρωμάτων δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα σχεδόν... ερωτική. Δεκάδες αγόρια και κορίτσια σχηματίζουν πηγαδάκια σε διάφορα σημεία της πλατείας. Γελάνε και φλερτάρουν μεταξύ τους. Αν δώσεις όμως λίγο προσοχή διαπιστώνεις ότι σε τακτά χρονικά διαστήματα χαιρετούν κάποιον ένστολο και μοιράζονται συντεταγμένα σε μικρότερες ομάδες - αν και όλοι δείχνουν να γνωρίζονται μεταξύ τους.

Πέραν πάσης αμφιβολίας η νέα γενιά των ασφαλιτών έχει βελτιωθεί αισθητά, ακόμη όμως έχουν πολλά να μάθουν. Το βλέμμα τους μου θυμίζει τους εκπαιδευόμενους της Μοσάντ και άλλων μυστικών υπηρεσιών του Ισραήλ που έστελναν να μας παρατηρούν στις φυλακές: Ένα βλέμμα διερευνητικό, αλλά και αισθητά ψαρωμένο απέναντι στον Άλλο – αυτόν που αμφισβητεί την κυριαρχία του καθεστώτος.

Η ώρα περνά και η παρέα διευρύνεται με τους ανθρώπους των Media που καταφθάνουν στην πλατεία. Στις πρώτες ζωντανές συνδέσεις μιλούν για μια «παρέλαση πριβέ» - η πραγματική είδηση είναι ότι στα γύρω τετραγωνικά χιλιόμετρα υπάρχει ίσως η μεγαλύτερη συγκέντρωση δυνάμεων καταστολής που έχει καταγραφεί στην ελληνική ιστορία των τελευταίων δεκαετιών.

Το σκηνικό συμπληρώνεται από το κομβόι των πολυτελών οχημάτων που αφήνουν καραβιές επισήμων στο απέναντι πεζοδρόμιο αλλά και την άφιξη του προέδρου και του πρωθυπουργού. Στο μυαλό μου έρχονται σκόρπιοι στίχοι από το «Αντισταθείτε» του Μιχάλη Κατσαρού: «Αντισταθείτε σε αυτόν που χαιρετάει απ’ την εξέδρα ώρες ατελείωτες τις παρελάσεις.... στον πρόεδρο του εφετείου αντισταθείτε... στις μουσικές τα τούμπανα και τις παράτες». Και έχει πολλές παράτες για τις επόμενες ώρες. Μπορεί τα άρματα μάχης και τα μαχητικά αεροσκάφη να μην έρχονται στο ραντεβού, αφού δεν έχουμε ούτε βενζίνη να τα κινήσουμε, αλλά το χαμόγελο του πρωθυπουργού σε αποζημιώνει.
Παρατηρώντας τον δίπλα στον αρχιεπίσκοπο αισθάνομαι ότι έχει γεννηθεί για να παρίσταται σε στρατιωτικές παρελάσεις. Μπορώ να τον φανταστώ σε ασπρόμαυρο φιλμ στην Χιλή του Πινοσέτ ή την Τουρκία του Εβρέν να καμαρώνει για την επιβολή του νεοφιλελευθερισμού κάτω από τις ερπύστριες των τανκς. Οι εποχές όμως έχουν αλλάξει. Όπως μας εξηγούσε πρόσφατα η Ναόμι Κλάιν, όταν την συναντήσαμε στη Νέα Υόρκη για τα γυρίσματα του Catastroika, αυτά που κάποτε επιβάλλονταν με τη δύναμη των όπλων τώρα προωθούνται με το φόβο της χρεοκοπίας. «Έχουμε χούντα και αυτός είναι ο μοναδικός επιστημονικός όρος να περιγράψουμε την κατάσταση», μου έλεγε πριν από μερικές ημέρες ο καθηγητής Σπύρος Μαρκέτος όταν τον συνάντησα στη Θεσσαλονίκη... «μια χούντα» συμπλήρωνε «δεν χρειάζεται να είναι στρατιωτική, μπορεί να είναι τραπεζική».

Η παρέλαση συνεχίζεται. Ο στρατός παρελαύνει μπροστά στους εκπροσώπους της ελληνικής οικονομικής ελίτ - μήπως αυτό δεν έκανε πάντα;
Μια απότομη κίνηση των δημοσιογράφων διακόπτει τις σκέψεις μου. Η παρέλαση έχει τελειώσει και ο Κάρολος Παπούλιας κάνει δηλώσεις. Η φωνή του δεν φτάνει στο σημείο που βρίσκομαι. Αναρωτιέμαι αν τον άγγιξε ότι για πρώτη φορά δεν παρέλασαν οι βετεράνοι του πολέμου. Ο απολογισμός τραγικός: αυτοί που έδιναν το αίμα τους για το έθνος δεν ήρθαν στην παρέλαση, το ίδιο το έθνος δεν είχε άδεια να παραστεί και οι μόνοι που τα κατάφεραν ήταν οι πολιτικοί, οι τραπεζίτες και οι πραιτοριανοί τους.
Η εικόνα της φετινής παρέλασης δεν θα μπορούσε να συμπυκνώνει με καλύτερο τρόπο τα χαρακτηριστικά του καθεστώτος που οικοδομήθηκε στην Ελλάδα τα τελευταία δυο χρόνια: ένας μη ελεγμένος πρωθυπουργός-τραπεζίτης παρακολουθεί μια μεγάλη παράτα φρουρούμενος από ένα γιγαντιαίο μηχανισμό καταστολής. Οι πολίτες είναι απόντες και στη θέση τους βρίσκονται μόνο προεπιλεγμένοι δημοσιογράφοι (το σχόλιο δεν αφορά τους συναδέλφους που ήταν εκεί αλλά τα μέσα που εκπροσωπούσαν) οι οποίοι όμως δεν έχουν κανένα δικαίωμα να θέσουν ερωτήσεις.

Το έργο δεν είναι καινούργιο. Αρκετά ακόμη δικτατορικά καθεστώτα επέβαλαν παρόμοιους όρους στην ελληνική ιστορία. Ακόμη και αυτά όμως επιχείρησαν να οικοδομήσουν έστω και ένα στρεβλό και πάντοτε ψευδές κοινωνικό συμβόλαιο. Το καθεστώς Παπαδήμου τι έχει να αντιπροτείνει για να χρυσώσει το χάπι της κοινωνικής γενοκτονίας που εκτελεί κατ’ εντολή ξένων και ελληνικών τραπεζών;

Φεύγοντας συνάντησα την τελευτία ομάδα της σεμνής αυτής τελετής. Και άλλα νεαρά αγόρια και κορίτσια. Αυτή τη φορά καταλάβαινες αμέσως ότι δεν πρόκειται για ασφαλίτες. Το έβλεπες στα γιγαντιαία σήματα από επώνυμες φίρμες στα ακριβά τους T-shirt. Ήταν χαρούμενα και κιτς, σαν αφίσα της... ΠΑΣΠ - ΝΔΦΚ για διακοπές στη Μύκονο. Οι σύγχρονοι χειροκροτητές ενός καθεστώτος τεχνοκρατών.
Μια καπέλα ρωτούσε «που θα βρουν το λεωφορείο που τους έφερε» και που θα πάνε στη συνέχεια. Οι δυνάμεις μου όμως με είχαν εγκαταλείψει και το ρεπορτάζ δεν μπορούσε να συνεχιστεί. Ας πάνε όπου θέλουν. Ας πάνε από εκεί που ήρθαν.


Υστερόγραφο

Υ.Γ Επιστρέφοντας στο σπίτι διαπίστωσα ότι ένα tweet που είχα δημοσιεύσει την προηγούμενη ημέρα είχε προκαλέσει μια σχετικά μεγάλη συζήτηση. Το Tweet έλεγε στα αγγλικά ότι η ελληνική κυβέρνηση θα χρησιμοποιούσε ελευθερους σκοπευτές εναντίον των διαδηλωτών.
Οι κατηγορίες που αντιμετώπισα ξεκινούν απο το ότι είμαι «κρατικοδίαιτος δημοσιογράφος» (;) και έφταναν σε εμπεριστατωμμένη και ενδιαφέρουσα κριτική. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Πηγή της πληροφορίας μου ήταν οι δηλώσεις που έκανε στη ΝΕΤ ο υφυπουργός Προστασίας του πολίτη Λευτέρης Οικονόμου ο οποίος μάλιστα δήλωσε ότι ελευθεροι σκοπευτές χρησιμοποιήθηκαν και στο παρελθόν. Δεν πρόκειται δηλαδή για διάδοση διαρροών, όπως κατηγορήθηκα, αλλά για αναπαραγωγή μιας δημόσιας δήλωσης και μάλιστα από τα πλέον αρμόδια χείλη. Όπως μαθαίνω μάλιστα το θέμα προκάλεσε και την αντίδραση του Σύριζα που δήλωσε ότι υπό αυτό το καθεστώς δεν μπορούμε να πάμε σε εκλογές.
Η διευκρίνιση του υπουργού ότι οι ελεύθεροι σκοπευτές δεν προορίζονται για τους πολίτες αλλά για τρομκράτες με αφήνει συνειδητά αδιάφορο. Την τελευταία δεκαετία οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ έχουν επανειλημμένα βαφτίσει τους πολίτες που διαμαρτύρονται σαν αλήτες, προβοκάτορες, εξτρεμιστές ή τρομοκράτες (η περίπτωση των μαθητών στη Λάρισσα που δικάστηκαν βάσει της αντιτρομοκρατικής νομοθεσίας αποτελεί ίσως το πιο τραγικό παράδειγμα).

Κάποιοι άλλοι με κατηγόρησαν γιατί έγραψα το μήνυμα στα αγγλικά, σημειώνοντας ότι με αυτό τον τρόπο θέλω να παρουσιάσω την Ελλάδα σαν δικτατορία. Έχουν απόλυτο δίκιο γιατί αυτό ακριβώς ήθελα να κάνω. Αν κάποιοι ντρέπονται να ζουν σε μια χώρα στην οποία οι υπουργοί απειλούν εμμέσως πλην σαφώς τους πολίτες τους με ελεύθερους σκοπευτές ας φροντίσουν να αλλάξουν τη χώρα.
Με το ίδιο σκεπτικό η λογική των κυρίαρχων μέσων ενημέρωσης ότι οι Έλληνες πρέπει να κάτσουν φρόνιμα (χωρίς απεργίες, εκδηλώσεις διαμαρτυρίας κτλ) γιατί μας ρεζιλεύουν στο εξωτερικό μου προκαλεί αισθήματα ανείπωτης αηδίας. Όσοι ανταλλάσουν την ελευθερία με την καλή έξωθεν μαρτυρία δεν αξίζουν τίποτα από τα δυο.

Παρερμηνεύοντας τα λεγόμενά μου ορισμένοι ανέμεναν να χυθεί αίμα στους δρόμους της Αθήνας και πίστεψαν ότι αφού αυτό δεν έγινε η πληροφορία που μετέδωσα ήταν ψευδής. Όταν λέμε όμως ότι μια κυβέρνηση θα χρησιμοποιήσει μια συγκεκριμένη ομάδα των δυνάμεων καταστολής αυτό σημαίνει απλώς ότι θα κινητοποιηθούν, όχι ότι είναι υποχρεωμένοι να αδειάσουν τα όπλα τους. Με το ίδιο σκεπτικό οταν λέμε ότι θα χρησιμοποιηθούν σκυλιά της αστυνομίας σε μια επιχείρηση δεν εννούμε ότι είναι υποχρεωμένα να μας δαγκώσουν.

Στο σημείο αυτό όμως ερχόμαστε στην ουσία του ζητήματος το οποίο συνδέεται άμεσα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των ελεύθερων σκοπευτών. Οι συγκεκριμένες ομάδες είναι αποτελεσματικές και κάνουν καλά τη δουλειά τους μόνο όταν είναι αθέατες από τον κόσμο. Όταν λοιπόν ένας υπουργός αναφέρεται σε αυτές το κάνει με μοναδικό στόχο να τρομοκρατήσει τους αντιπάλους του - στη συγκεκριμένη περίπτωση δηλαδή και σύμφωνα με το σκεπτικό που ανέπτυξα τους έλληνες πολίτες. Η αίσθηση ενός αόρατου όπλου που μπορεί να σου φυτέψει μια σφαίρα ανά πάσα στιγμή παραπέμπει ευθέως στους ελεύθερους σκοπευτές του Σεράγεβο, ή ακόμη χειρότερα στα Δεκεμβριανά του 1944.

Και ερχόμαστε έτσι στην πραγματικά εποικοδομητική και καλοδεχούμενη κριτική που λέει ότι αναπαράγοντας τις δηλώσεις για τους ελεύθερους σκοπευτές ενίσχυσα ουσιαστικά ένα μηχανισμό τρομοκράτησης των πολιτών. Αν και δεν μπορώ να απολογηθώ γιατί αναπαρήγαγα μια είδηση (θυμίζω ότι είναι δημόσια τοποθέτηση και όχι διαρροή) κατανοώ απόλυτα το σκεπτικό της κριτικής. Το πρόβλημα εδώ είναι ότι δεν γνωρίζω πλέον ποιά είναι τα όρια αυταρχισμού της συγκεκριμένης τραπεζικής δικτατορίας αλλά και των καθεστώτων που μας οδήγησαν σε αυτή.
Σκεφτείτε πόσο παράλογο θα θεωρούνταν πριν από το Δεκέμβρη του 2008 να κατηγορούνται μαθητές σαν τρομοκράτες. Ποιός θα πίστευε πριν από μερικά χρόνια ότι ο Χρυσοχοϊδης θα επέβαλε τις προληπτικές προσαγωγές ακυρώνοντας την ίδια την αρχή του habeas corpus για να φέρει την Ελλάδα στο δικαιικό καθεστώς του Μεσαίωνα; Γιατί είναι λογικο να ρίχνει η αστυνομία 2.000 δακρυγόνα σε μια πλατεία και είναι υπερβολή για έναν δημοσιογράφο να αναπαράγει δηλώσεις υπουργών για ελεύθερους σκοπευτές; Τη στιγμή που οι «ναυαρχίδες» του Τύπου επισύουν ανενόχλητες πλέον το φάντασμα του εμφυλίου πολέμου εμείς πρέπει να αποκρύπτουμε τις απειλές χρήσης βίας της κυβέρνησης;
Οι άνθρωποι αυτοί είναι αδίστακτοι και μόνο ως τέτοιους μπορούμε και πρέπει να τους αντιμετωπίζουμε.

Η 25η Μαρτίου είναι δική μας γιορτή και μας την στέρησαν. Δεν είναι γιορτή της εθνικής συμφιλίωσης ούτε της αγάπης και των λουλουδιών. Είναι η γιορτή μιας επανάστασης που γεννήθηκε για να νικήσει όχι μόνο μια ξένη δύναμη αλλά κυρίως τους Έλληνες κοτσαμπάσηδες. Είναι η γιορτή του Γεώργιου Καραϊσκάκη που έπεσε από ελληνικό βόλι ψιθυρίζοντας «αν γίνω καλά θα τον χαλάσω εγώ αυτόν που με βάρεσε, εάν ψοφήσω κλάστε μου το μπούτσο». Είναι η γιορτή του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη που κύρηξε τον πόλεμο στους νενέκους φωνάζοντας «φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους». Και όσες δικτατορίες προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν την φλόγα αυτής της επανάστασης για να ενισχύσουν τα εθνικοπατριωτικά τους διαπιστευτήρια στο τέλος κάηκαν από τη φλόγα της.

25 Μαρτίου 2012

ΕΛ.ΑΣ κ Χρυσή Αυγή: Η χαρά της συνύπαρξης

Οι φωτογραφίες είναι τραβηγμένες από κεντρικό σημείο της Δράμας την προηγούμενη εβδομάδα! Οπως μπορείτε να δείτε για πολλοστή φορά, υπάρχει άριστη συνεργασία μπάτσων κ λοιπών «δημοκρατικών δυνάμεων»
Το ερώτημα που προκύπτει είναι το εξής: «Πήγαν οι μπάτσοι στην πορεία της Χρυσής Αυγής ή οι τελευταίοι είπαν να αποκτήσουν προσωρινά το ρόλο του μπάτσου, παρέα με επαγγελματίες του είδους»;

Σήμερα, 25 Μαρτίου,  ο «δημοκρατικός στρατός» πραγματοποίησε 299 προσαγωγές κ 40 συλλήψεις, 30 εκ των οποίων μόνο σε συντρόφους από το Μπαρούτι στη Βέροια! Επίσης, μόλις μάθαμε ότι έγινε εισβολή στο στέκι στη Βέροια! Ούτε για τον 11χρονο Αλεξ δεν είχε δείξει τόσο ζήλο η χουντική κρατική ομάδα της πόλης!
ΥΓ. Ευχαριστούμε πολύ το φίλο που μας έστειλε τις φωτογραφίες!

23 Μαρτίου 2012

Ληστεία στα αποθεματικά νοσοκομείων κρίθηκε νόμιμη & φυσικά "ηθική"

Αρχίζουν να αποκαλύπτονται οι αλυσιδωτές συνέπειες και το μέγεθος του εγκληματικής πολιτικής που έχει η διαδικασία του «κουρέματος» των κρατικών ομολόγων που ολοκλήρωσε πριν από λίγες μέρες η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ – ΝΔ.


 Ενα «κούρεμα», το οποίο πλήρωσαν και θα εξακολουθήσουν να πληρώνουν πανάκριβα οι εργαζόμενοι της χώρας, καθώς αποδεικνύεται ότι η επιλογή τρόικα και κυβέρνησης να διαχειριστούν την κρίση υπέρ του κεφαλαίου, συνοδεύεται, προϋποθέτει και προκαλεί την πλήρη λεηλασία των αποθεματικών, αλλά και των διαθέσιμων οικονομικών πόρων όλων των Νομικών Προσώπων, που υποχρεούνται να έχουν καταθέσεις στην Τράπεζα της Ελλάδας.


Ο ένας μετά τον άλλον δημόσιοι φορείς και άλλα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου ανακαλύπτουν τον κίνδυνο να τιναχθεί στον αέρα ακόμα και η όποια λειτουργία τους, επειδή πέρα από τις άλλες περικοπές που κάνει η κυβέρνηση, δεν υπάρχουν πια τα οικονομικά τους διαθέσιμα, που ήταν σε υποχρεωτικές καταθέσεις στην Τράπεζα της Ελλάδας.

Οι καταθέσεις που οι διάφοροι φορείς είχαν υποχρεωτικά στην Τράπεζα της Ελλάδας μετατράπηκαν αυτόματα σε ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου, τα οποία «κουρεύτηκαν» στις 12 του Μάρτη. Μετά το «κούρεμα», αποδεικνύεται ότι το 70% της κάθε μορφής κατάθεσης έχει εξανεμιστεί κατά 70%!!!


Την αφαίμαξη που υπέστησαν οι καταθέσεις που διατηρούσαν στην Τράπεζα της Ελλάδας οι υπηρεσίες τουΓενικού Νοσοκομείου «Αγιοι Ανάργυροι» τις έμαθαν, όταν χρειάστηκε να γίνει ανάληψη 700.000 ευρώ,«για εξόφληση ανειλημμένων υποχρεώσεων προς προμηθευτές», όπως σημειώνεται σε σχετικό έγγραφο.

Τότε ανακάλυψαν ότι αν και οι καταθέσεις του νοσοκομείου ήταν της τάξης του 1,8 εκατ. ευρώ, το ποσό που δικαιούνταν να διαχειριστεί ήταν μόλις 575 χιλιάδες ευρώ. Να πώς περιγράφεται η ιστορία του συγκεκριμένου φορέα σε σχετικό έγγραφο.


Η αποκάλυψη


«Σύμφωνα με το νόμο, τα διαθέσιμα κεφάλαια των Δημοσίων Οργανισμών και Ασφαλιστικών Ταμείων (…) μεταφέρονται στην Τράπεζα της Ελλάδας», η οποία «ενεργούσα ως διαχειριστικό όργανο των καταθετών, επενδύει τα διαθέσιμα σε τίτλους του Ελληνικού Δημοσίου της επιλογής του υπουργείου Οικονομικών, Υγείας και Κοινωνικής Ασφάλισης».

Πράγματι ο νόμος 2469 του 1997, με την περιβόητη ονομασία «Περιορισμός και βελτίωση της αποτελεσματικότητας των δημοσίων δαπανών», προέβλεπε ότι τα ασφαλιστικά ταμεία και τα άλλα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου καταθέτουν υποχρεωτικά τα διαθέσιμά τους σε «Κοινό Κεφάλαιο, το οποίο διαχειρίζεται η Τράπεζα της Ελλάδας», ενώ στον ίδιο νόμο πράγματι προβλέπεται πως «το ενεργητικό του Κοινού Ταμείου επενδύεται σε κινητές αξίες του Ελληνικού Δημοσίου».


Με βάση αυτά τα δεδομένα, λέει το έγγραφο της υπηρεσίας του νοσοκομείου των «Αγίων Αναργύρων», στο κοινό κεφάλαιο της Τράπεζας της Ελλάδας «την 31-12-2011 είχε υπόλοιπο διαθεσίμων κεφαλαίων ποσό 1.181.411 ευρώ». Αυτό, κανονικά σημαίνει ότι εκείνη την ημερομηνία το νοσοκομείο διέθετε αυτό το ποσό και υπολόγιζε ότι ανά πάσα στιγμή θα μπορούσε να κάνει τις αναγκαίες αναλήψεις. Με αυτή τη λογική…

…«την 17-01-2012 το νοσοκομείο μετέφερε από την Εμπορική Τράπεζα (…) το ποσό των 700.000 ευρώ στο λογαριασμό των διαθεσίμων κεφαλαίων της Τράπεζας Ελλάδας. Το ύψος διαθεσίμων κεφαλαίων του (νοσοκομείου) στην Τράπεζα Ελλάδας την 20-1-2012 διαμορφώνεται στο ποσόν των 1.881.411 ευρώ».


Ωστόσο, όταν θέλησαν πριν λίγες μέρες να κάνουν την ανάληψη που χρειάζονταν για να πληρώσουν τους προμηθευτές, ανακάλυψαν ότι …λεφτά δεν υπάρχουν!!!

Οταν ζητήθηκαν εξηγήσεις από την Τράπεζα της Ελλάδας, η απάντηση που δόθηκε ήταν η εξής:

«Σας γνωρίζουμε ότι το σύνολο των κεφαλαίων σας που μέχρι και την 9-3-2012 έχουν ενταχθεί στο κοινό κεφάλαιο και έχουν επενδυθεί σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις (…) ανέρχονταν στο ποσό των 1.881.411 ευρώ.

Η ονομαστική αξία του ενεργητικού Κοινού Κεφαλαίου, που αντιστοιχεί στην μερίδα σας (…) ανέρχονταν κατά την 12-3-2012, μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, στο ποσό των 1.075.878 ευρώ.

Η τρέχουσα αξία (…) ανέρχονταν κατά την 12-3-2012 στο ποσόν των 575.347 ευρώ».


Η απάντηση στην ουσία λέει ότι τα ποσά που υπήρχαν στην Τράπεζα πριν την ολοκλήρωση του PSI «κουρεύτηκαν». Το επίσημο «κούρεμα», σύμφωνα με τις αποφάσεις της κυβέρνησης, προβλέπει ότι ένα μέρος της αρχικής αξίας της κατάθεσης διαγράφεται οριστικά, ενώ το υπόλοιπο ποσό μετατρέπεται και πάλι σε ομόλογα. Με βάση τα νέα ομόλογα, το νοσοκομείο θεωρητικά δικαιούται ένα ποσό της τάξης των 1.075.878 ευρώ, ποσό που μπορεί να εισπράξει …όταν λήξουν τα νέα ομόλογα, μόνο που πολλά από αυτά έχουν ημερομηνίες λήξης το 2040 και 2042. Ετσι, σε περίπτωση που το νοσοκομείο χρειαστεί τώρα μετρητά από τις δικές του καταθέσεις, του αναλογούν μόλις 575,3 χιλιάρικα.


Από το κείμενο του νοσοκομείου, αλλά και την παραπάνω απάντηση της Τράπεζας Ελλάδας προκύπτουν ορισμένα σοβαρά ζητήματα.


Πρώτον ότι όπως και τα άλλα Νομικά Πρόσωπα έτσι και το συγκεκριμένο νοσοκομείο υπέστη απώλειες της τάξης του 70% από υποχρεωτικές καταθέσεις που είχε στην Τράπεζα της Ελλάδας, ποσό που ξεπερνά το 1,3 εκατ. ευρώ. Αυτό, με δεδομένη την πολιτική περικοπών της χρηματοδότησης των νοσοκομείων, σημαίνει νέες αβαρίες και εκπτώσεις στις υπηρεσίες που προσφέρονται από αυτό, κάτι που οδηγεί σε ακόμα μεγαλύτερη υποβάθμιση της περίθαλψης που προσφέρεται σε όσους έχουν ανάγκη εξετάσεων και νοσηλείας ή αύξηση των νοσηλίων που θα πληρώνουν οι εργαζόμενοι.

Δεύτερον, αποδεικνύει ότι ακόμα και μετά τη λήψη της απόφασης στην ΕΕ, τον περασμένο Οκτώβρη, για το «κούρεμα» των ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου, η κυβέρνηση Παπαδήμου, αυτό το κατασκεύασμα ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΛΑ.Ο.Σ., όχι μόνο δεν επέτρεψε τη μεταφορά και νέων κονδυλίων στο κοινό ταμείο της Τράπεζας Ελλάδας, αλλά οδήγησε τα Ταμεία, τα νοσοκομεία και άλλους φορείς ως σφάγια να λιντσαριστούν από τους τραπεζίτες.

Τρίτον, ο τρόπος που εντάχθηκαν, στο Κοινό Κεφάλαιο, κονδύλια το τελευταίο διάστημα, γεννά σοβαρότατα ερωτηματικά για απαράδεκτη κυβερνητική μεθόδευση έναντι των φορέων, αφού υποχρεώθηκαν να αγοράζουν κρατικούς τίτλους σε τιμές γύρω από το 100% της τιμής τους, όταν διάφορα κοράκια των χρηματαγορών αγόραζαν τους ίδιους τίτλους με έκπτωση που έφτανε και το 90%.


Στημένη παγίδα


Οπως αποκάλυψε ο «Ρ», με αφορμή την περίπτωση του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας, η κυβέρνηση και η Τράπεζα της Ελλάδας, αξιοποιώντας το νομικό πλαίσιο που έχουν δημιουργήσει εδώ και δυο δεκαετίες οι κυβερνήσεις του δικομματισμού, φρόντισε με κάθε τρόπο όχι μόνο να αρπάξει και να βάλει σε υποχρεωτικές καταθέσεις τα χρήματα που είχαν στη διάθεσή τους τα διάφορα νομικά πρόσωπα και κύρια τα ασφαλιστικά ταμεία των εργαζομένων, αλλά στην πραγματικότητα συνειδητά έστησε την παγίδα του «κουρέματος», στην οποία έσπρωχνε μέχρι και την τελευταία στιγμή καταθέσεις και αποταμιεύσεις που δεν της ανήκαν.

Στην κατηγορία των φορέων που διαπιστώνουν ότι λεηλατήθηκαν οι καταθέσεις, τα διαθέσιμα και τα αποθεματικά τους ανήκει το σύνολο των ασφαλιστικών ταμείων με εργατικές αποταμιεύσεις δεκαετιών, τα διάφορα Ταμεία και Οργανισμοί που λειτουργούν με εισφορές των εργαζομένων και έχουν στόχο να καλύπτουν διάφορες ανάγκες τους, τα δημόσια νοσοκομεία, το σύνολο των Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, τα επιμελητήρια κ.ο.κ.


Το Γενάρη που μας πέρασε, όταν η κυβέρνηση είχε πάρει τις αποφάσεις της για το «κούρεμα», έσπρωχνε τα νοσοκομεία να μεταφέρουν τις καταθέσεις τους υπέρ των ...τραπεζιτών


ΠΗΓΗ: Ριζοσπάστης


Εμείς λέμε, κρίμα που δεν είχαν και τα σχολεία & πανεπιστήμια καταθέσεις να εισέλθουν και αυτοί "εθελοντικά" στο PSI, για να "σώσουν" τη χώρα και από κει.

20 Μαρτίου 2012

Η Άνοιξη της ΠΑΣΟΚρατίας

«Σήμερα που μπαίνει η άνοιξη το ΠΑΣΟΚ ξαναβρίσκει τον εαυτό του, ξαναβρίσκει την ψυχή του, ξαναβρίσκει τους ανθρώπους που το συγκροτούν»

…είπε ο Ευάγγελος Βενιζέλος, και αγαλίασε το φάντασμα του Κιμ Γιονγκ Ιλ, δάκρυσε το κουφάρι του Γκαντάφι και αναστήθηκε το ζόμπι του Χουσεΐν. Το 97,3% του νέου Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, συνέτριψε κάθε μπααθικό ποσοστό στην ιστορία των μεγάλων ηγετών και σωτήρων αυτού του κόσμου. 


Στη συνέχεια, τα ΜΜΕ ανέλαβαν την ολοκλήρωση του μετασχηματισμού της οπισθοδρομικής σοβιετίας σε μία σύγχρονη δημοκρατία του βορειοκορεατικού τόξου. «Κι όμως το ΠΑΣΟΚ είναι πάντα εδώ!» ανέκραξε μέσω του εξωφύλλου του, ο οραματιστής σύντροφος Ψυ-Χα-Ρή και οι αντεπαναστάτες του ανίερης συμμαχίας της δραχμής το έβαλαν στα πόδια.


Το πιο αηδιαστικό εξώφυλλο κιτρινιφυλλάδας του ΔΟΛ εδώ και δεκαετίες. Πλέον δεν έχουμε τίποτε να ζηλέψουμε από τους βορειοκορεάτες. Η μόνη διαφορά μας είναι ότι εκεί δεν χρυσοπληρώνουν δεκάδες μεγαλοεπιχειρηματίες για να τους προπαγανδίζουν την Αλήθεια της Εξουσίας.
Ομολογώ ότι μου είναι πολύ δύσκολο να συνεχίσω να κάνω (κρύο και κατάμαυρο) χιούμορ με τα καμώματα του συστήματος ΠΑΣΟΚ. Η κατάσταση δεν είναι διόλου αστεία. Ενδεχομένως μάλιστα, οι άγαρμπες προσπάθειες σαρκασμού της ραγδαίας βύθισης στη μεταμοντέρνα ολιγαρχία, να είναι άστοχες και παραπλανητικές. Να εκτονώνουν τη δίκαιη οργή και να καλωπίζουν την -αναμφισβήτητη- εφιαλτική πραγματικότητα.

Τα όσα συνέβησαν χθες ήταν σκύλευση του πτώματος της δημοκρατίας. Μίας δημοκρατίας που πρώτα βίασαν και στη συνέχεια εκτέλεσαν οι φανατικοί μουτζαχεντίν της πασοκικής εξουσίας. Αφού αποφάσισαν να διαγράψουν το προεκλογικό τους πρόγραμμα, χωρίς ανανέωση εντολής. Αφού τα χυδαία αποβράσματα τού πιο αγοραίου νεοφιλελευθερισμού -κατ' επάγγελμα σοσιαλδημοκράτες- σε συνεργασία με νεοναζί και ελληνορθόδοξα φασιστόμουτρα επέβαλαν με ζήλο τις πιο ακραίες και αντικοινωνικές νεοφιλελεύθερες επιταγές, υπογράφοντας (δις) μνημόνια γενοκτονίας, χωρίς να απευθυνθούν στη λαϊκή βάση μέσω δημοψηφίσματος. Αφού ξυλοκόπησαν, εξευτέλισαν, έπνιξαν στα χημικά εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες που κατέβηκαν, ξανακατέβηκαν και συνέχιζαν να κατεβαίνουν στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν και εν τέλει να εκφράσουν -έστω και ασυντόνιστα- την αντίθετη άποψη.

Αφού κατάργησαν στην πράξη την αντιπροσώπευση και εκμηδένισαν την -ούτως ή άλλως προβληματική- δημοκρατία, αποφάσισαν να μας χλευάσουν κι από πάνω. Έστησαν ένα πανηγυράκι με τον τελευταίο θύλακα κομματόσκυλων που τους έχουν απομείνει, αυτών των πασοκικών "κατσαρίδων" που θα επιβιώσουν και μετά από πυρηνικό πόλεμο, και το βάπτισαν "Άνοιξη της Δημοκρατίας". Με ένα παπαδοπουλικό 97%, ο Μεγάλος Λαμογιέρης, Ευάγγελος Βενιζέλος, πέτυχε αυτό που πάντα ονειρευόταν κατά την μακρόχρονη πορεία του στο προσοδοφόρο επάγγελμα της εξυπηρέτησης ιδιωτικών συμφερόντων και καταστρατήγησης του Συντάγματος και της Δημοκρατίας. Κι από κάτω, οι ζηλωτές της εξουσίας, αγκαλιά με τα παράσιτα της μιντιακής διαπλοκής και τους χάχολους -κατά φαντασία τεχνοκράτες- "μεταρρυθμιστές", να χειροκροτούν το ρεντίκολο.


Κύριοι, από τη στιγμή που δολοφονήσατε τη δημοκρατία, ένα μόνο στόχο έχετε και κανέναν άλλον: να αναστήσετε το φασισμό.


Zaphod


Y.Γ.1 Πόση εξουσιομανία να αντέξει αυτός ο τόπος; Κατέχει ήδη τη θέση αυτοκράτορα στο κόμμα. Κατέβαινε χωρίς αντίπαλο. Έστησε ανενόχλητος τις κάλπες. Κι όμως, δεν μπόρεσε να αντισταθεί στον αιωνίως χυδαίο εαυτό του. Χωρίς παραβάν, φακέλους, ακόμη και λευκά ψηφοδέλτια. Μπάχαλο και με τις απλές προσθαφαιρέσεις. Πολλαπλή ψήφος ακόμη και μπροστά στην κάμερα. Ξεφτιλίκια από τους ίδιους τους διοργανωτές. Ακόμη κι ο Παπαδόπουλος ήξερε να στήνει καλύτερη καλπονοθεία. Όλα πλέον μπορούμε να τα περιμένουμε για τις εκλογές που -μάλλον- έρχονται. Μήπως να ζητήσουμε και παρατηρητές του ΟΗΕ;


Υ.Γ.2 Στα πλαίσια του εορταστικού τριημέρου του πασοκισμού στη χώρα, μία 80χρονη αυτοπυρπολήθηκε για να μην είναι βάρος στα παιδιά της, ένας 44χρονος άνεργος απαγχονίστηκε, αφού κατάπιε χλωρίνη κι έκοψε τα χέρια του, κάηκε το ΟΑΚΑ από πόλεμο που άνοιξαν οι οπαδοί του ΠΑΟ στους μπάτσους, ένας 70χρονος παρανόησε και μπούκαρε με καραμπίνα στη ΔΟΥ Αγ. Παρασκευής κι ένας θεατρικός σκηνοθέτης φούνταρε με το αμάξι του στο λιμάνι του Πειραιά. Αν δεν είναι αυτό πρελούδιο πολέμου, δεν ξέρω τι είναι… 


Υ.Γ.3 Δεν συνηθίζω να είμαι τόσο πικρόχολος, αλλά οι ανοχές μου έχουν εξαντληθεί εδώ και πολλές εβδομάδες. Αντί άλλης βιαιότητας, ξεσπάω στις λέξεις.

12 Μαρτίου 2012

Σαχινίδης: Ότι χάσουν οι τράπεζες θα το πληρώσουν οι πολίτες

Με πολύ απλά λόγια ο Φ. Σαχινίδης, Υφ. Οικονομικών, αναφέρει ότι  η χασούρα των τραπεζών θα καλυφθεί άμεσα από τους πολίτες. Κοινώς μιλάμε για ωμή παραδοχή εισοδηματικής αναδιανομής υπέρ των ...ιδιωτικών τραπεζών! Έτσι απλά! Στην υγειά των τραπεζών!