30 Ιουνίου 2010

ΠΑΣΟΚ: Φάρσα ή Τραγωδία;



Η σύνταξη στο απόσπασμα

H σύνταξη στο απόσπασμα του ΠΑΣΟΚ, του κόμματος που θα μείνει στην ιστορία ως το μοναδικό που επέτρεψε στην Ελλάδα και στους πολίτες της, να γυρίσουν στο Μεσαίωνα και να ζήσουν πρωτόγνωρες συνθήκες. «Σοσιαληστρικές λαιμητόμοι» για έναν λαό, που μονίμως προδίδεται αλλά και που παράλληλα, δείχνει να αδιαφορεί!

Μηπως είναι καιρός να εκκινήσουμε την περίοδο της Αναγέννησης; Όσοι, τουλάχιστον, πιστεόυμε σε αυτή.

Πηγή: Εφημερίδα Κόντρα

29 Ιουνίου 2010

Η αναδιάρθρωση του χρέους ξεκίνησε στις 15 Ιουνίου


Την ώρα που η Ελλάδα αρνείται κατηγορηματικά ότι υπάρχει περίπτωση αναδιάρθρωσης ή επαναδιαπραγμάτευσης όλου ή τμήματος του χρέους της και ενώ η πιθανότητα αυτό να συμβεί ή όχι απασχολεί καθημερινά εδώ και μήνες τα ελληνικά και τα διεθνή ΜΜΕ, παρέχοντας μία πρώτης τάξεως ευκαιρία στους διεθνείς κερδοσκόπους για παιχνίδια εκατοντάδων δισεκατομμυρίων ευρώ στην πλάτη της χώρας, μοιάζει να έχει ξεφύγει της προσοχής των ΜΜΕ αλλά όχι και των συμμετεχόντων στις χρηματοπιστωτικές αγορές, ότι η επίσημη αναδιαπραγμάτευση του ελληνικούς χρέους έχει, ήδη, ξεκινήσει στο εσωτερικό της χώρας, στις 15 Ιουνίου.

Ένα κράτος μπορεί να οδηγηθεί σε αναδιάρθρωση του χρέους του όταν αδυνατεί να ανταποκριθεί εις ολόκληρο και στην ώρα του στις οικονομικές υποχρεώσεις του απέναντι σε έναν ή περισσότερους από τους πιστωτές του. Σε αυτήν την περίπτωση το κράτος προχωρά σε παύση πληρωμών προς το συγκεκριμένο πιστωτή και αμέσως σε συζητήσεις μαζί του με την ελπίδα για την κατάληξη σε μία νέα συμφωνία, η οποία θα του επιτρέψει να αρχίσει ξανά την αποπληρωμή του χρέους του.



Η νέα αυτή συμφωνία περιέχει ευνοϊκότερους, απ’ ότι η αρχική, όρους για το κράτος και δυσμενέστερους για το δανειστή, τουλάχιστον ως προς το σύνολο του πληρωτέου κεφαλαίου και το χρόνο εξόφλησης του. Κατά κανόνα, μειώνεται κατά ένα ποσοστό το ύψος του οφειλομένου κεφαλαίου και παρέχεται παράταση στο χρόνο αποπληρωμής του, ενώ μπορεί να γίνει συμφωνία και για αύξηση του αριθμού των δόσεων και μείωση του ύψους τους ή ακόμη και για μείωση του επιτοκίου που καταβάλλει το κράτος στον πιστωτή, με παράλληλη, συχνά, εξασφάλιση του και με άλλους τρόπους πληρωμής ή και με εμπράγματη ασφάλεια στην περιουσία του κράτους.



Ένας από τους σημαντικότερους πιστωτές του ελληνικού δημοσίου είναι οι προμηθευτές των ελληνικών νοσοκομείων, στους οποίους και χρωστά 7 δις ευρώ, με συσσωρευμένα χρέη που ξεκινούν από το 2005 και φτάνουν μέχρι το σήμερα. Το ελληνικό δημόσιο δήλωσε, επίσημα, την αδυναμία αποπληρωμής του συγκεκριμένου χρέους του εις ολόκληρο και στην στην ώρα του και ξεκίνησε συζητήσεις με τους πιστωτές για την αναδιάρθρωσή του, το πρώτο στάδιο των οποίων και κατέληξε σε συμφωνία στις 15 Ιουνίου.



Η συμφωνία ορίζει πως τα χρέη των ετών 2005 και 2006 θα πληρωθούν τοις μετρητοίς ενώ για τα χρέη του 2007 θα δοθούν άτοκα ομόλογα 1 έτους, ύψους 1,1 δις ευρώ, για το 2008 άτοκα 2ετή ομόλογα ύψους 2,2 δις ευρώ και για το 2009 θα δοθούν άτοκα ομόλογα 3ετούς διάρκειας, ύψους 2,05 δις ευρώ.



Τα ομόλογα αυτά θα δοθούν με μεσοσταθμική «έκπτωση» της τάξης του 15% και οι προμηθευτές θα μπορούν να τα προεξοφλήσουν άμεσα από τις τράπεζες οι οποίες με τη σειρά τους θα τα ενεχυριάζουν στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), για να αντλούν ρευστότητα.



Έτσι, η νέα συμφωνία επιτυγχάνει τόσο α) τη οριστική απάλειψη κάθε νόμιμου τόκου στο χρέος του ελληνικού δημοσίου προς τους συγκεκριμένους πιστωτές του όσο και β) τη μεταφορά της πληρωμής του σε μεταγενέστερη ημερομηνία αλλά και το κυριότερο γ) τη μείωση του χρέους, καθώς οι δανειστές θα λάβουν, περίπου, 6 δις ευρώ έναντι 7 δις που είναι πραγματική οφειλή. Το αποτέλεσμα είναι να πληρείται η ‘αντικειμενική υπόσταση’ της πράξης της αναδιάρθρωσης χρέους, ασχέτως του τρόπου με τον οποίο αυτή η εξέλιξη παρουσιάστηκε προς τα ΜΜΕ.



Η πρώτη, αυτή, πράξη αναδιάρθρωσης, αποτελεί και έναν από τους βασικούς λόγους που οι τιμές των ασφαλίστρων ελληνικού χρέους από το ενδεχόμενο πτώχευσης της Ελλάδας μέσα στα επόμενα 5 χρόνια (CDS), έχουν καταγράψει το ισχυρότερο ράλι στην ιστορία τους μέσα στον Ιούνιο, ξεπερνώντας, για πρώτη, φορά τις 1000 μονάδες βάσης, καθώς οι συμμετέχοντες στη διεθνή χρηματοπιστωτική αγορά έλαβαν το πρώτο, σαφές, μήνυμα ότι μετά το πακέτο στήριξης και τη λήψη των πρώτων μέτρων μείωσης του ελλείμματος, ο κύβος για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους ερρίφθη.


Πάνος Παναγιώτου – διευθυντής ΕΚΤΑ, 3FVIP.com



Θαυμάστε τις ορδές των μπάτσων στην υπηρεσία του ΔΝΤ





















Διμοιρίες των ΜΑΤ μπήκαν μέσα στον σταθμό του Μετρό στην Ομόνοια και κυνήγησαν τον κόσμο που αποχωρούσε από την πορεία.
Χτυπούσαν όποιον έβρισκαν μπροστά τους, κυνηγούσαν τον κόσμο στις σκάλες, ακόμη και στις αποβάθρες με κίνδυνο να πέσει κόσμος στις γραμμές με το ηλεκτρικό ρεύμα και να έχουμε άλλα...


Θα πρέπει να επισημάνω εδώ την απερίγραπτη στάση του οδηγού του συρμού του ΗΣΑΠ. Ο κρατικοδίαιτος αυτός υπαλληλίσκος που κατά καιρούς ζητάει την αλληλεγγύη μας με τις απεργίες του για να μη πειράξουν τον μισθούλη του, και θα πάρει την αλληλεγγύη που του αξίζει από δω και πέρα...
Ο υπαλληλίσκος λοιπόν αυτός, που τον βλέπουμε στη φωτό με το άσπρο πουκάμισο και την γραβάτα, προσπαθούσε να βγάλει τον κόσμο μέσα από το τρένο για να πάρει το τρένο του και να φύγει, δίνοντας ουσιαστικά τους διαδηλωτές, βορρά στις ορέξεις των ΜΑΤ.

Πρακτικές που θυμίζουν δοσιλόγους και ρουφιάνους του περήφανου ελληνικού παρελθόντος.

Από τη στιγμή που οι μπάτσοι συνεχίζουν να ξυλοκοπούν το λαό, ανεξαρτήτως λόγου και αιτίας, ενώ παράλληλα υφίστανται περικοπές (πολύ λιγότερες βέβαια εν συγκρίσει με τους υπόλοιπους δημοσίους υπαλλήλους), δείχνουν για άλλη μια φορά το ιδιαίτερα χαμηλό επίπεδό τους αλλά και τη θέση τους στην ελληνική κοινωνία.

Απέναντι από τους εργαζόμενους (όπως πάντα) και το δεξί χέρι της κυβέρνησης του ΔΝΤ και των νοσταλγών της χούντας, Παπανδρέου και Χρυσαυγίδη.

28 Ιουνίου 2010

Όλη η αλήθεια για το νέο ασφαλιστικό και το Λοβερδικό Μεσαίωνα

Κοινωνική Ασφάλιση τέλος. Βαρέα και Ανθυγιεινά τέλος. Πρόωρη σύνταξη μετά από 35 ή 37 χρόνια δουλειάς ή για μητέρες με ανήλικα παιδιά τέλος. Συντάξεις πείνας για όλους. Οχι μόνο για όσους θα πρωτοασφαλιστούν με το νέο σύστημα, ούτε μόνο για όσους θα βγουν στη σύνταξη τα επόμενα χρόνια και θα έχουν και ένα κομμάτι με το παλιό σύστημα, αλλά και για τους ήδη συνταξιούχους. Αυτό για το οποίο πάλεψαν γενιές εργατών, καθ’ όλη τη διάρκεια του 20ού αιώνα, αυτό που διαμορφώθηκε με αγώνες, συχνά αιματηρούς, κατεδαφίζεται. Η εφημερίδα Κόντρα παρουσιάζει όλο το νέο ασφαλιστικό του δικτάτορα Λοβέρδου στην έκδοση της.

Στα ερείπιά του χτίζεται ένα σύστημα με δύο πυλώνες. Ο ένας πυλώνας είναι καθαρά προνοιακός. Δηλαδή, δεν έχει καμιά σχέση με την Κοινωνική Ασφάλιση. Μια βασική σύνταξη, που το ύψος της δεν θα είναι εγγυημένο, αλλά θα καθορίζεται με βάση την εκάστοτε δημοσιονομική πολιτική και η οποία θα δίνεται με εισοδηματικά κριτήρια. Μια βασική σύνταξη που αναφέρεται σήμερα σαν δόλωμα και μόνο. Στην καταβολή αυτής και μόνο της σύνταξης εξαντλείται η ευθύνη του κράτους έναντι της Κοινωνικής Ασφάλισης. Ακόμα και η κοινωνικά άδικη αρχή της τριμερούς χρηματοδότησης, που είχε θεσπιστεί το 1951 (και εφαρμόστηκε κουτσουρεμένη μόλις το 1992), πετιέται στα σκουπίδια. Στην πραγματικότητα, η βασική σύνταξη έρχεται να αντικαταστήσει το ΕΚΑΣ.

Ο δεύτερος πυλώνας είναι μια
αναλογική σύνταξη, η οποία θα υπολογίζεται βάσει των κανόνων της ιδιωτικής ασφάλισης. Χωρίς καμιά κρατική εγγύηση, χωρίς κρατική χρηματοδότηση (ακόμη και για το κομμάτι που αφορά το χρόνο ασφάλισης μέχρι 31.12. 2010), από Ταμεία καταληστευμένα, χωρίς αποθεματικά, σε συνθήκες που καλπάζει η ανεργία, η υποαπασχόληση και οι «ελαστικές» εργασιακές σχέσεις, ενώ αναμένεται να πολλαπλασιαστούν τα φέσια προς την Ασφάλιση, λόγω των λουκέτων που θα βάλλουν οι «μικρομεσαίοι» (και όχι μόνο) και να γενικευτεί η εισφοροδιαφυγή (γιατί ακόμα και ο εργαζόμενος δεν θα έχει κανένα ενδιαφέρον να ασφαλιστεί, για να πάρει σύνταξη μερικές δεκάδες ευρώ). Χωρίς ίχνος κοινωνικής αλληλεγγύης και στο εσωτερικό του συστήματος. Μια αναλογική σύνταξη που θα υπολογίζεται με καθαρά ληστρικό τρόπο και θα κινείται σε επίπεδα που κανένας δε μπορεί να διανοηθεί (ούτε στο ένα τέταρτο μιας σημερινής σύνταξης). Κι όχι μόνο θα υπολογίζεται με ληστρικό τρόπο, αλλά θα έχει συνεχώς την τάση να πέφτει, δεδομένου ότι τα Ταμεία δεν έχουν αποθεματικά, οι πόροι τους μειώνονται λόγω υψηλής ανεργίας, οι καπιταλιστές εισφοροδιαφεύγουν και το κράτος δεν θα εισφέρει ούτε τα ελάχιστα που εισφέρει σήμερα.

Μέσω αυτής της άθλιας αναλογικής σύνταξης επιδιώκεται η δραστική μείωση όλων των συντάξεων που είναι σε επίπεδα πάνω από την κατώτερη του ΙΚΑ. Γι’ αυτό, άλλωστε όλοι οι εργαζόμενοι, ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, θα στριμωχτούν σ’ ένα ενιαίο, προβληματικό και θνησιγενές υπερ-Ταμείο. Ελλείμματα και πλεονάσματα θα γίνουν χαρμάνι, ώστε το κράτος να μη δώσει δεκάρα τσακιστή, ώστε οι καπιταλιστές, που καταλήστεψαν τα αποθεματικά των Ταμείων, να μη κληθούν να πληρώσουν για τη ληστεία. Αυτό το προβληματικό υπερ-Ταμείο θα μειώνει συνεχώς τις
αναλογικές συντάξεις που θα δίνει.

Κανένας εργαζόμενος και καμιά εργαζόμενη μετά το 2015 δε θα βγαίνει στη σύνταξη πριν τα 60. Ακόμη και όσοι ανήκουν στα ΒΑΕ. Αλλά και για να πάρεις σύνταξη στα 60 θα πρέπει να έχεις συμπληρώσει 40 πλήρη χρόνια δουλειάς.

Με καθαρά πραξικοπηματικό τρόπο, θα πρέπει να μείνει στη λίστα μόνο το 10% των σημερινών Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων (ΒΑΕ). Από τον Ιούλη του 2011 η νέα λίστα θα εφαρμοστεί για
όλους, παλιούς και νέους εργαζόμενους..

Δεν υπάρχει εργαζόμενος και εργαζόμενη που να μη θίγεται απ’ αυτό το τερατούργημα. Από τους πλέον χαμηλόμισθους μέχρι εκείνους που παίρνουν ένα σχετικά αξιοπρεπή μισθό. Από το δημόσιο μέχρι τον ιδιωτικό τομέα. Από τους νέους μέχρι εκείνους που ετοιμάζονται να βγουν στη σύνταξη.
Το νέο σύστημα αρχίζει από το 2011 και με την πάροδο του χρόνου τα πάντα θα γίνονται χειρότερα.

Γι’ αυτό και πρέπει όλοι μαζί να το αντιπαλέψουμε. Να μην επιτρέψουμε να γίνει νόμος του κράτους. Το οφείλουμε στους εαυτούς μας και στα παιδιά μας, για τα οποία έρχονται τα χειρότερα.

Δεν υπάρχουν περιθώρια

Το νομοσχέδιο «Νέο Ασφαλιστικό Σύστημα και συναφείς διατάξεις» είναι η χαριστική βολή σε ό,τι έως τώρα γνωρίζαμε ως Κοινωνική Ασφάλιση.

Δεν πρόκειται για μια από τις συνηθισμένες αντιασφαλιστικές ανατροπές, οι ο pi;οίες αμφισβητούσαν τις βασικές παραμέτρους της Κοινωνικής Ασφάλισης, αλλά διατηρούσαν τον πυρήνα της. Πρόκειται για μια ριζική ανατροπή, που μετατρέπει την Κοινωνική Ασφάλιση σε ιδιωτική ασφάλιση. Χειρότερη από την ιδιωτική ασφάλιση που ισχύει στις ΗΠΑ.

Οι συντάξεις μετατρέπονται σε φιλανθρωπικά βοηθήματα, χωρίς καν την εγγύηση του κράτους. Ολοι οι μισθωτοί, ανεξαρτήτως Ταμείου, μπαίνουν σ’ ένα μίξερ και αλέθονται, για να βγει στο τέλος ένας πολτός, για τον οποίο θα ισχύει ένα μόνο δόγμα: απέναντι στην ασφάλιση είσαι άτομο. «Οσα βάζεις τόσα παίρνεις», χωρίς βέβαια να έχεις και ιδιαίτερες προσδοκίες. Οι παραγωγοί του κοινωνικού πλούτου αντιμετωπίζονται σαν σκουπίδια. Οι αρχές της κοινωνικής αλληλεγγύης και της αλληλεγγύης των γενεών, που έστω και στρεβλά εξακολουθούσαν να ισχύουν έως τώρα, παύουν να υφίστανται.

Οι παράμετροι αυτού του νέου ασφαλιστικού συστήματος είναι πολλές. Τις βασικότερες τις αναλύουμε συνοπτικά στις σελίδες που ακολουθούν. Για να συνειδητοποιήσουμε όλοι και όλες το μέγεθος της επίθεσης. Για να πληροφορηθούμε ότι κανένας δεν μένει άθιχτος. Οποτε και αν συνταξιοδοτηθεί, σε όποιο Ταμείο κι αν είναι ασφαλισμένος. Οτι η επίθεση αρχίζει από 1.1.2011. Ας συναισθανθούμε, λοιπόν το βάρος της ευθύνης απέναντι στον εαυτό μας, αλλά και απέναντι στις γενιές που θα ‘ρθουν.

Οι εργαζόμενοι του σήμερα, νέοι και μεγαλύτεροι, έχουν στις πλάτες τους ένα ιστορικό καθήκον. Να σώσουν την Κοινωνική Ασφάλιση. Να μην περάσει το έκτρωμα της κυβέρνησης Παπανδρέου. Για να μπορέσουν στη συνέχεια να διεκδικήσουν αυτά που μας αφαίρεσαν με τις διαδοχικές αντιασφαλιστικές ανατροπές από το 1990 μέχρι το 2008 και να διαμορφώσουμε όρους για μια Κοινωνική Ασφάλιση που ν’ ανταποκρίνεται στις στοιχειώδεις ανθρώπινες ανάγκες αυτών που παράγουν τον κοινωνικό πλούτο.

Περιθώρια δεν υπάρχουν. Η αδράνεια ισοδυναμεί με ταξική αυτοκτονία. Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία δεν πρόκειται να κάνει τίποτα διαφορετικό απ’ αυτό που έκανε ως τώρα. Μια-δυο ντουφεκιές για την τιμή των όπλων, που οδηγούν σε σίγουρη ήττα. Οι πρωτοπόροι εργαζόμενοι να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους. Αλλος δρόμος δεν υπάρχει.

Μειώνονται κατά 75% οι αναλογικές συντάξεις

Σύνταξη πλέον είναι μόνο η λεγόμενη αναλογική ή ανταποδοτική σύνταξη, η οποία υπολογίζεται με τους όρους της ιδιωτικής ασφάλισης.

Δυο κατηγορίες ασφαλισμένων

Με το νέο ασφαλιστικό σύστημα οι εργαζόμενοι χωρίζονται σε δυο μεγάλες κατηγορίες.

1 Νέοι που θα ασφαλιστούν για πρώτη φορά μετά την 1.1.2011. Αυτοί θα πάρουν σύνταξη αποκλειστικά με το νέο σύστημα.

2 Παλιοί και νέοι που θα έχουν ασφαλιστεί για πρώτη φορά μέχρι 31.12. 2010. Αυτοί θα πάρουν σύνταξη συνδυαστικά με το παλιό και με το νέο σύστημα. Με το παλιό σύστημα για το χρόνο ασφάλισης που θα έχουν διανύσει μέχρι 31.12.2010 και με το νέο σύστημα για το διάστημα από 1.1.2011 μέχρι το χρόνο συνταξιοδότησης.

Και η πρώτη κατηγορία και η δεύτερη θα υποστούν μεγάλες απώλειες στη σύνταξη. Ο κανόνας που θα ισχύσει είναι ο εξής: όσο περισσότερα χρόνια ασφάλισης έχεις με το νέο σύστημα τόσο μεγαλύτερο θα είναι το πετσόκομμα της σύνταξης. Δηλαδή, οι νέοι που θα ασφαλιστούν για πρώτη φορά από 1.1.2011 και μετά θα έχουν τη μέγιστη απώλεια.

Νέοι ασφαλισμένοι: -75% στη σύνταξη

Οι νέοι ασφαλισμένοι θα πάρουν μια «αναλογική» (ή «ανταποδοτική») σύνταξη, η οποία θα είναι μειωμένη περίπου κατά 75% από τη σύνταξη που θα έπαιρναν με το ισχύον σήμερα ασφαλιστικό σύστημα.

Παραθέτουμε τρία παραδείγματα που δείχνουν καθαρά αυτό το πετσόκομμα. Αναφέρονται σε εργαζόμενους που αμείβονται με τα βασικά και έχουν πραγματοποιήσει 16 χρόνια ασφάλισης (4.800 ένσημα). Οι υπολογισμοί είναι ακριβέστατοι και έγιναν με πραγματικές τιμές, δεδομένου ότι ως περίοδος αναφοράς πάρθηκε η περίοδος 1994-2009. Επιλέξαμε εργαζόμενους που πληρώνονται με την ΕΓΣΕΕ, διότι η ΕΓΣΣΕ είναι ένα στάνταρ παράδειγμα, ενώ οι κλαδικές συμβάσεις είναι άπειρες. Αλλωστε, παραδείγματα μελετήσαμε, για να μπορέσουμε να συγκρίνουμε τη σύνταξη με το ισχύον σύστημα και με το νέο σύστημα που θέλει να θεσπίσει η κυβέρνηση. Οι συγκρίσεις θα είναι στα ίδια επίπεδα και για τους εργαζόμενους που πληρώνονται με κλαδικές συμβάσεις. Αλλωστε, αν πάρουμε υπόψη μας και τα τελευταία μέτρα, όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι θα στριμώχνονται στα επίπεδα της ΕΓΣΕΕ (και κάτω απ’ αυτή), ενώ η διαφορά ανάμεσα στις Κλαδικές και την ΕΓΣΕΕ θα μειώνεται.

Αυτό το συντριπτικό πετσόκομμα στις αναλογικές συντάξεις θα γίνει γιατί:

α)
Υποτριπλασιάζεται το ποσοστό αναπλήρωσης.

β)
Οι συντάξιμες αποδοχές υπολογίζονται στο σύνολο του ασφαλιστικού βίου (αντί της τελευταίας 5ετίας που ισχύει σήμερα) και με συντελεστές αναπροσαρμογής πολύ χαμηλότερους από τους σημερινούς.

Ας το δούμε πιο αναλυτικά.

Η σύνταξη που παίρνει ένας εργαζόμενος είναι συνάρτηση δυο παραγόντων. Του
ποσοστού αναπλήρωσης και των συντάξιμων αποδοχών. Το νομοσχέδιο της κυβέρνησης χτυπάει αλύπητα και τους δύο αυτούς παράγοντες.

Συντάξιμες αποδοχές

Με το ισχύον σήμερα σύστημα, οι συντάξιμες αποδοχές έχουν σαν βάση υπολογισμού την καλύτερη πενταετία των τελευταίων 10 χρόνων. Μόνο αν δεν υπάρχει περίοδος ανεργίας, η καλύτερη πενταετία ταυτίζεται με την τελευταία πενταετία. Παίρνεται ο μέσος όρος των αποδοχών της πενταετίας, αφού πρώτα οι αποδοχές κάθε έτους αναπροσαρμοστούν με ένα ορισμένο συντελεστή. Αυτός ο συντελεστής καθορίζεται αυθαίρετα, χωρίς κανένα επιστημονικό κριτήριο, από τις κυβερνήσεις. Κριτήριό τους είναι να ρίξουν τον τελικό μέσο όρο, για να μειώσουν τελικά τη σύνταξη.

Στο
Πίνακα της διπλανής στήλης συγκρίνουμε τους συντελεστές αναπροσαρμογής που ισχύουν σήμερα με αυτούς που θα θεσπιστούν με το νέο σύστημα, παίρνοντας σαν βάση την προηγούμενη 16ετία (μόνο για το παρελθόν μπορεί να γίνει σύγκριση, διότι γνωρίζουμε την εξέλιξη του Δείκτη Τιμών Καταναλωτή).



Η σύγκριση δείχνει καθαρά πως οι συντελεστές αναπροσαρμογής με το νέο σύστημα πετσοκόβονται, με αποτέλεσμα να μειώνεται ο μέσος όρος. Στον πίνακα έχουμε 16ετία. Αν πάμε σε όλο τον εργασιακό βίο, που θα ισχύει με το νέο σύστημα, το αποτέλεσμα θα είναι χειρότερο για το μέσο όρο. Μηχανεύτηκαν ένα καινούργιο σύστημα αναπροσαρμογής των συντάξιμων αποδοχών για κάθε χρόνο, προκειμένου να ρίξουν το μέσο όρο.

Το αποτέλεσμα φαίνεται καθαρά στα τρία παραδείγματά μας. Δείτε πόσο πέφτουν οι συντάξιμες αποδοχές για 16 χρόνια δουλειάς. Ανύπαντρος χωρίς τριετίες: –27,48%! Ανύπαντρος με 5 τριετίες: –29,37%! Παντρεμένος με 5 τριετίες: –26,24%!

Ποσοστό αναπλήρωσης

Ο δεύτερος παράγοντας που παίρνει μέρος στον υπολογισμό της σύνταξης είναι το ποσοστό αναπλήρωσης. Το ποσοστό αναπλήρωσης είναι ένας συντελεστής με τον οποίο πολλαπλασιάζονται οι συντάξιμες αποδοχές και βγαίνει η σύνταξη. Το νομοσχέδιο της κυβέρνησης Παπανδρέου χτυπάει αλύπητα και το ποσοστό αναπλήρωσης, όπως μπορείτε να δείτε στο σχετικό Πίνακα (στη διπλανή στήλη), στον οποίο συγκρίνουμε τα ποσοστά αναπλήρωσης με το παλιό (ισχύον) και το νέο σύστημα για μια μεγάλη γκάμα ετών ασφάλισης (από 15 μέχρι 40).



Δείτε πόσο μεγάλες απώλειες έχει το ποσοστό αναπλήρωσης. Και βέβαια, δείτε πως ούτε για 40 χρόνια ασφάλισης δεν έχουμε ποσοστό αναπλήρωσης 48% (1,2% κατά μέσο όρο το χρόνο), όπως προπαγάνδιζαν μέχρι την περασμένη Παρασκευή τα κυβερνητικά παπαγαλάκια και αναπαρήγαγαν σαν χάνοι και διάφοροι που δηλώνουν ταξικοί. Το μόνο που άλλαξε σε σχέδιο με το αρχικό προσχέδιο είναι ότι καταργήθηκαν οι 12 κλάσεις και έγιναν μία, ενώ το ποσοστό αναπλήρωσης για τα πρώτα 15 χρόνια αυξήθηκε ελάχιστα, από 0,7% το χρόνο, σε 0,8% και έγιναν κάποιες μικροαλλαγές και για τα επόμενα χρόνια μέχρι τα 40. Γι’ αυτό και οι μειώσεις στις αναλογικές συντάξεις είναι της τάξης του 75% και όχι του 80%, όπως είχαμε υπολογίσει σε προηγούμενες αναλύσεις μας, με βάση το προσχέδιο.

Στο στόχαστρο οι ήδη ασφαλισμένοι

Οι νέοι ασφαλισμένοι, αυτοί που θα ασφαλιστούν αποκλειστικά με το νέο σύστημα (από 1.1.2011 και μετά) είναι καμένοι από χέρι. Ομως, αυτοί θ’ αργήσουν να βγουν στη σύνταξη. Οι πρώτοι θ’ αρχίσουν να βγαίνουν το 2026 (μετά από 15 χρόνια). Ο στόχος, όμως, είναι ν’ αρχίσουν γρήγορα να μειώνονται οι συντάξεις και όχι να περιμένουν να δουν αποτελέσματα από το 2026.

Τι θα γίνει με τους «παλιούς» ασφαλισμένους; Με βάση το προσχέδιο Λοβέρδου, αυτοί χωρίζονται σε δυο υποκατηγορίες.

1. Οσοι μπήκαν ή θα μπουν στην ασφάλιση μέχρι τις 31.12.2010 και θα συνταξιοδοτηθούν μέχρι τις 31.12.2014.

2. Οσοι μπήκαν ή θα μπουν στη δουλειά μέχρι 31.12.2010 και θα συνταξιοδοτηθούν από την 1.1.2015.

Η σύνταξη και των δύο αυτών υποκατηγοριών θα αποτελείται από
δυο κομμάτια.

α Το πρώτο κομμάτι της σύνταξης είναι αυτό που αφορά τον ασφαλιστικό βίο μέχρι τις 31.12.2010 και θα υπολογίζεται με το παλιό (ισχύον) σύστημα.

Οχι, όμως, με όσα ισχύουν σήμερα, αλλά
«όπως ισχύουν κατά το χρόνο συνταξιοδότησης και όπως προβλέπονται για κάθε φορέα κύριας ασφάλισης ή το Δημόσιο από γενικές ή καταστατικές διατάξεις που εξακολουθούν να ισχύουν» (νομοσχέδιο, άρθρο 4 παρ. 1α).

Γιατί δεν κατοχυρώνονται έστω αυτά που ισχύουν σήμερα; Γιατί η κυβέρνηση θα επιφέρει αλλαγές που θα μειώνουν και αυτό το πρώτο κομμάτι της σύνταξης, που θα υπολογιστεί με το παλιό σύστημα. Αλλαγές που ήδη προδιαγράφονται με την κατάργηση της κρατικής χρηματοδότησης(βλέπε αναλυτικά στη διπλανή σελίδα.

β Το δεύτερο μέρος της σύνταξης (από 1.1. 2011 μέχρι τη συνταξιοδότηση) θα υπολογίζεται με βάση το νέο σύστημα και είναι διαφορετικό για καθεμιά υποκατηγορία.

Για την πρώτη υποκατηγορία, που είναι και η μικρότερη (όσοι συνταξιοδοτηθούν μέχρι 31.12. 2014, τα ποσοστά αναπλήρωσης μειώνονται κατευθείαν στο 2% το χρόνο. Δηλαδή, προχωρούν σε μείωση της σύνταξης ακόμα και για τους ασφαλισμένους που θα συνταξιοδοτηθούν την επόμενη πενταετία.
Καταργούν την ίδια την έννοια των «ώριμων ασφαλιστικών δικαιωμάτων», που τα σεβάστηκαν όλες οι προηγούμενες αντιασφαλιστικές ανατροπές.

Η δεύτερη υποκατηγορία είναι η μεγαλύτερη. Αφορά όσους και όσες βγουν στη σύνταξη μετά τις 31.12.2014. Για όλους αυτούς το δεύτερο κομμάτι της σύνταξης θα υπολογιστεί με το νέο σύστημα. Δηλαδή,
θα έχουν μείωση αυτού του κομματιού της σύνταξης γύρω στο 75%. Θα ισχύσει, δηλαδή ό,τι για τους νέους ασφαλισμένους (βλέπε τα παραδείγματα που αναφέρθηκαν παραπάνω).

Η απάτη της βασικής σύνταξης

Η μεγάλη απάτη της κυβέρνησης είναι ότι στο νομοσχέδιο αναφέρει ότι κάθεασφαλισμένος θα παίρνει τη βασική σύνταξη, ενώ εισοδηματικά κριτήρια θα ισχύουν μόνο για τους ανασφάλιστους. Την ίδια στιγμή, στην εισηγητική έκθεση του νομοσχέδιου (που είναι κομμάτι του νόμου) αναφέρεται ότι η βασική σύνταξη θα δίνεται σε όλους με εισοδηματικά κριτήρια. Στη σελίδα 21 αναφέρεται:

«Ορίζεται μία, κοινή για όλους τους Φ.Κ.Α., πλην του ΟΓΑ, και το Δημόσιοβασική σύνταξη, η οποία θα είναι σύνταξη γήρατος (με ευνόητες βέβαια εξαιρέσεις, όπως π.χ. τα βαρέα και ανθυγιεινά) και θα καταβάλλεται με εισοδηματικά κριτήρια, ανεξαρτήτως αν ο δικαιούχος έχει θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα, ή αν έχει έστω και ένα ένσημο. Η βασική σύνταξη έχει προνοιακό χαρακτήρα και χρηματοδοτείται από τον κρατικό προϋπολογισμό. Το ύψος της εξαρτάται από τη σχετική πολιτική απόφαση της εκάστοτε κυβέρνησης και, προφανώς, από τον αριθμό των δικαιούχων».

Η φιλοσοφία της βασικής σύνταξης αποκαλύπτεται και στη σελ. 4 της εισηγητικής έκθεσης, όπου αναφέρεται ότι
«οι προνοιακού τύπου παροχές συνιστούν έκφραση της κοινωνικής αλληλεγγύης και προορίζονται για όσους έχουν ανάγκη την κρατική μέριμνα».

Το ίδιο προβλέπεται και στο Μνημόνιο με την τρόικα ΔΝΤ-ΕΕ-ΕΚΤ, στην παράγραφο 13, που αναφέρεται στην «Ασφαλιστική Μεταρρύθμιση»:

«Το νέο σύστημα θα προβλέπει επίσης μια σύνταξη κοινωνικού χαρακτήρα με εισοδηματικά κριτήρια για όλους τους πολίτες που βρίσκονται πάνω από την κανονική ηλικία συνταξιοδότησης, ώστε να παρέχεται ένα σημαντικό δίχτυ ασφαλείας, συμβατό με τη βιωσιμότητα των δημόσιων οικονομικών».

Τα ίδια έλεγε προ καιρού και ο Λοβέρδος. Για παράδειγμα, στις 10 του περασμένου Φλεβάρη έδωσε συνέντευξη στο Ρ/Σ ΣΚΑΙ, στους δημοσιογράφους Σ. Κοσιώνη και Α. Πορτοσάλτε, οι οποίοι του τη βγήκαν από τα δεξιά! Οταν του επισήμαναν για τη βασική σύνταξη, ότι
«δεν υπάρχουν εισοδηματικά κριτήρια για το ποιος θα την παίρνει, άρα κι ένας άνθρωπος ο οποίος μπορεί να παίρνει 5.000 ευρώ μπορεί να δικαιούται την προνοιακή σύνταξη», απάντησε: «Μα το είπαμε, ότι δε θα τη δικαιούται. Θα μπει ένα εισοδηματικό κριτήριο». Διευκρίνισε, μάλιστα, ότι έχουν αποφασίσει και το πλαφόν και θα το ανακοίνωνε στο τέλος του μήνα. Στις 10 Μάη απλά είπε ότι ο ίδιος είχε την άποψη να οριστεί η βασική σύνταξη στα 300 ευρώ.

Με εισοδηματικά κριτήρια, λοιπόν, η βασική σύνταξη. Οπως συμβαίνει με το ΕΚΑΣ, από το οποίο εξαιρείται η συντριπτική πλειοψηφία των χαμηλοσυνταξιούχων. Η βασική σύνταξη χαρακτηρίζεται προνοιακή και παγίως οι προνοιακές παροχές δίνονται με εισοδηματικά κριτήρια, γιατί αυτή είναι η λογική της Κρατικής Πρόνοιας.

Γιατί, όμως, η σχετική πρόβλεψη δεν πέρασε και στο νομοσχέδιο; Για προπαγανδιστικούς λόγους. Για να μπορούν να λένε στους εργαζόμενους, ότι δήθεν κάθε συνταξιούχος θα πρέπει στην αναλογική σύνταξη να λογαριάζει ότι θα προσθέσει και 360 ευρώ το μήνα. Εχουν τη δυνατότητα να κάνουν αυτή την προπαγανδιστική απάτη, γιατί
σήμερα δεν έχουν κανένα λόγο να θεσπίσουν όλες τις σχετικές με τη βασική σύνταξη λεπτομέρειες, Μπορούν να το κάνουν αργότερα.

Βασική σύνταξη θ’ αρχίσει να χορηγείται από το 2015. Ολόκληρη τη βασική σύνταξη, όμως, θα πάρουν (με εισοδηματικά κριτήρια, φυσικά) μόνο οι ασφαλισμένοι από 1.1.2011, οι οποίοι θ’ αρχίσουν να βγαίνουν στη σύνταξη από το 2026. Οι ασφαλισμένοι μέχρι 31.12. 2010 θα παίρνουν τμήμα μόνο της βασικής σύνταξης, όπως προβλέπεται από το νομοσχέδιο:
«Στους ασφαλισμένους των οποίων η σύνταξη, σύμφωνα με το άρθρο 4 του Κεφαλαίου αυτού, αποτελεί άθροισμα δύο τμημάτων, η βασική σύνταξη υπολογίζεται αναλογικά, με βάση τα έτη ασφάλισης από 1.1.2011 και εφεξής προς το συνολικό χρόνο ασφάλισης».

Αρα, έχουν καιρό μέχρι το 2015 να θεσπίσουν τα εισοδηματικά κριτήρια, ενώ τα πρώτα χρόνια μετά το 2015 θα μιλάμε για μικροποσά βασικής σύνταξης, της τάξης των λίγων δεκάδων ευρώ, ασήμαντα μπροστά στην τεράστια περικοπή που θα γίνει στην αναλογική σύνταξη. Και γι’ αυτά τα μικροποσά, όμως, θα βάλουν εισοδηματικά κριτήρια, όπως κάνουν και για το ΕΚΑΣ.

Ακόμη και αυτά τα μικροποσά δεν είναι εξασφαλισμένα.
Τα 360 ευρώ (που είναι σε 12μηνη βάση και επομένως πέφτουν στα 308.57 ευρώ) είναι ένα προπαγανδιστικό τέχνασμα, που μπήκε μόνο για το 2010, που δεν θα δοθεί καμιά βασική σύνταξη. Τι ποσό θα ισχύσει για το 2011 και τα επόμενα χρόνια;

Στο νομοσχέδιο αναφέρεται:
«Από την 1.1.2011 και ανά διετία η Εθνική Αναλογιστική Αρχή εκπονεί αναλογιστικές μελέτες, οι οποίες επικυρώνονται από την Επιτροπή Οικονομικής Πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με αντικείμενο τη συνεχή παρακολούθηση της εξέλιξης της εθνικής συνταξιοδοτικής δαπάνης. Με ειδικό νόμο ανακαθορίζονται οι συντάξεις με στόχο τη διασφάλιση της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας του ασφαλιστικού συστήματος. Το ύψος των ανωτέρω δαπανών, προβαλλόμενο έως το έτος 2060, δεν πρέπει να υπερβαίνει το περιθώριο αύξησης των 2,5 ποσοστιαίων μονάδων.

Πηγή: www.eksegersi.gr (εφημερίδα Κόντρα)


''Ξεκάθαρες Κουβέντες"


157 βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος ψήφισαν "ΝΑΙ" στα μνημόνιο της τρόικας. Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι αλλαγές που προωθεί σε Ασφαλιστικό κι εργασιακά αποτελούν επιταγές της συγκεκριμένης συμφωνίας.

Κάποιοι βουλευτές απειλούν ότι δεν θα ψηφίσουν τα σχετικά νομοσχέδια. Δυο περιπτώσεις υπάρχουν:

1. Οι βουλευτές δεν ήξεραν τι ψήφιζαν όταν επέλεξαν το "ΝΑΙ" στο μνημόνιο.

2. Η κυβέρνηση μας κοροϊδεύει όλους και επιβάλει ακόμα πιο επώδυνα μέτρα από αυτά που απαιτεί η τρόικα.

Αν ισχύει το 1ο ενδεχόμενο, τότε κακώς ασχολούμαστε με τέτοιους είδους πολιτικούς που θεωρούν ως μέγιστη αρετή τον τυχοδιωκτισμό στον οποίο ενδεχομένως και να οφείλουν την πολιτική τους σταδιοδρομία.

Αν ισχύει το 2ο ενδεχόμενο, οι βουλευτές οφείλουν να αποχωρήσουν από μόνοι τους από το ΠΑΣΟΚ και να καταγγείλουν μια κυβέρνηση που ψεύδεται κτλ. Μέση λύση δεν υπάρχει.

Τα αστειάκια του τύπου "πιέστηκα για να ψηφίσω", "σεβάστηκα την επιλογή του κόμματος" κτλ δεν γίνονται πλέον αποδεκτά. Όποιος συμφωνεί, ψηφίζει. Όποιος διαφωνεί, εξηγεί το γιατί, αναλύει τις εναλλακτικές που υπήρχαν κι αποχωρεί με το κεφάλι ψηλά...

Πηγή: Παραπολιτική


27 Ιουνίου 2010

ΔΝΤ: «Ο Λοβέρδος λέει ψέμματα για τις απολύσεις»

Διαψεύδει τον Ανδρέα Λοβέρδο ο αναπληρωτής διευθυντής του Ευρωπαϊκού Τμήματος του ΔΝΤ, καθώς, σε συνέντευξή του στο «Βήμα της Κυριακής», τονίζει ότι «ποτέ δεν ζήτησε περικοπή 50% των αποζημιώσεων για απόλυση».

Ο Πόουλ Τόμσεν λέει «όχι» σε αναδιαπραγμάτευση του χρέους, υποστηρίζει ότι «το τραπεζικό σύστημα είναι σταθερό» και εκτιμά ότι η χώρα μας θα επιστρέψει σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης από το 2012.

Επίσης, παίρνει εμμέσως θέση υπέρ του υπουργού Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου στη γνωστή κόντρα με την υπουργό Οικονομίας κυρία Λούκα Κατσέλη για τον πληθωρισμό, υποστηρίζοντας ότι η επιβάρυνση από τους φόρους είναι εφάπαξ, ενώ τα διαρθρωτικά προβλήματα της αγοράς (έλλειψη ανταγωνισμού) είναι πιο ζημιογόνα για την οικονομία.

Ερωτηθείς για πιθανή κοινωνική αναταραχή μετά τα μέτρα για το Ασφαλιστικό και το εργασιακό δηλώνει σίγουρος ότι ο ελληνικός λαός είναι... «ευπροσάρμοστος», ενώ σε προσωπικό επίπεδο δεν αισθάνεται ανεπιθύμητος στην Αθήνα.

«Αντιλαμβανόμαστε πλήρως ότι η ανάληψη των μέτρων που περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα της κυβέρνησης είναι δύσκολη, αλλά δεν μπορούμε να αποκαλέσουμε τα μέτρα άδικα», προσθέτει.

Πηγή: tvxs

Ζήτω ο σοσιαλισμός!

Είδατε ο καλός Λοβέρδος! Πάλι καλά! Μέχρι και το μονεταριστικό ΔΝΤ ξεπέρασε!

Τελικά, όντως, δε μπορούσε να κάνει αλλιώς!!!

26 Ιουνίου 2010

Ο Λοβέρδος και η «αγάπη» του για τα ΙΕΚ ΞΥΝΗ

Όπως αποκαλύπτει σήμερα το «ΘΕΜΑ», ο κ. Λοβέρδος ενώ συζητούσε με τους ελεγκτές της τρόικας τις επικείμενες επαχθείς αλλαγές στο Ασφαλιστικό, παρευρέθη ως κεντρικός ομιλητής σε εκδήλωση που είχε διοργανώσει επιχείρηση που χρωστά εκατομμύρια ευρώ στο μεγαλύτερο ασφαλιστικό ταμείο της χώρας, το οποίο μάλιστα είναι άμεσα εποπτευόμενο από τον ίδιο,το ΙΚΑ.

Όπως προκύπτει από τον πίνακα ληξιπρόθεσμων χρεών του ασφαλιστικού οργανισμού, που εκδόθηκε από το αρμόδιο τμήμα είσπραξης εσόδων Πειραιά στις 21 Σεπτεμβρίου 2009, το ΙΙΕΚ Ξυνή χρωστάει 3.223.378,6 ευρώ, εισφορές που ξεκινούν το 1998.
Στο συγκεκριμένο έγγραφο το ΙΙΕΚ Ξυνή εμφανίζεται με την επωνυμία «Ιδιωτικό Ινστιτούτο Επαγγελματικής Κατάρτισης Σωκράτης ΕΠΕ», με εταίρους τον κ. Σοφοκλή Ξυνή, τη σύζυγό του κυρία Αθηνά Ξυνή και την κόρη τους κυρία Καλλιόπη Ξυνή, να τροποποιεί το καταστατικό της αλλάζοντας την επωνυμία της σε «ΙΙΕΚ Σωκράτης ΕΠΕ». Όπως αποκαλύπτει σήμερα το «ΘΕΜΑ», ο κ. Λοβέρδος ενώ συζητούσε με τους ελεγκτές της τρόικας τις επικείμενες επαχθείς αλλαγές στο Ασφαλιστικό, παρευρέθη ως κεντρικός ομιλητής σε εκδήλωση που είχε διοργανώσει επιχείρηση που χρωστά εκατομμύρια ευρώ στο μεγαλύτερο ασφαλιστικό ταμείο της χώρας, το οποίο μάλιστα είναι άμεσα εποπτευόμενο από τον ίδιο,το ΙΚΑ.

Όπως προκύπτει από τον πίνακα ληξιπρόθεσμων χρεών του ασφαλιστικού οργανισμού, που εκδόθηκε από το αρμόδιο τμήμα είσπραξης εσόδων Πειραιά στις 21 Σεπτεμβρίου 2009, το ΙΙΕΚ Ξυνή χρωστάει 3.223.378,6 ευρώ, εισφορές που ξεκινούν το 1998.
Στο συγκεκριμένο έγγραφο το ΙΙΕΚ Ξυνή εμφανίζεται με την επωνυμία «Ιδιωτικό Ινστιτούτο Επαγγελματικής Κατάρτισης Σωκράτης ΕΠΕ», με εταίρους τον κ. Σοφοκλή Ξυνή, τη σύζυγό του κυρία Αθηνά Ξυνή και την κόρη τους κυρία Καλλιόπη Ξυνή, να τροποποιεί το καταστατικό της αλλάζοντας την επωνυμία της σε «ΙΙΕΚ Σωκράτης ΕΠΕ».

Σας παρακαλούμε κάνετέ μας μία χάρη: Διαβάστε το νέο ασφαλιστικό και μετά ξαναδιαβάστε αυτήν την είδηση. Οσοι παραμείνετε ακόμη με την εικόνα ή με την πεποίθηση ότι το ΠΑΣΟΚ θέλει να σώσει τη χώρα ή ότι δε μπορεί να κάνει αλλιώς όπως διαλαλούν τα κανάλια που βλέπετε, τότε 2 τινά συμβαίνουν: Ή έχετε IQ κάτω του 50, οπότε κανένας δε μπορεί να σας βοηθήσει, ή είστε ορκισμένοι γλείφτες του κόμματος που βιάζει καθημερινά τον πολίτη.

Αν δεν είστε τίποτα από τα 2, τότε σίγουρα πρέπει να αναθεωρήσετε τις θέσεις σας, τόσο για τα πιστεύω σας όσο και για τη στάση σας απέναντι στους βιαστές του λαού!



22 Ιουνίου 2010

Ο μονόλογος ενός υπουργού

Ο προπαγανδιστικός μονόλογος ενός υπουργού
Ο υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων Ανδρέας Λοβέρδος την προηγούμενη εβδομάδα κόμπαζε από το μικρόφωνο τηλεοπτικής εκπομπής, ότι την Τρίτη (22 Ιούνη) θα δώσει συνέντευξη Τύπου για να παρουσιάσει το νομοσχέδιο του νέου Ασφαλιστικού και την Τετάρτη θα το καταθέσει στη Βουλή.

Δεν γνωρίζουμε αν η κατάθεση στη Βουλή θα γίνει την Τετάρτη, το βέβαιο όμως είναι πως συνέντευξη Τύπου στους διαπιστευμένους συντάκτες την Τρίτη δεν πρόκειται να δώσει. Ο Α. Λοβέρδος προτιμά την ασφάλεια των ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών μονολόγων, στους οποίους λέει κυριολεκτικά ό,τι του κατέβει και φλομώνει τον κόσμο στο ψέμα, απολαμβάνοντας πλήρους ασυλίας, παρά τη βάσανο μιας συνέντευξης Τύπου στους συντάκτες που καλύπτουν το ρεπορτάζ του υπουργείου, όπου –όσο και αν τον αβαντάρουν τα γνωστά παπαγαλάκια– θα είναι αναγκασμένος να απαντήσει και σε κάποιες ερωτήσεις ουσίας.

Μπροστά στον κίνδυνο, λοιπόν, να χάσει το πλεονέκτημα του προπαγανδιστικού ψεύδους, στο οποίο επιδίδεται εδώ και καιρό, «θυσίασε» τη συνέντευξη Τύπου που ο ίδιος είχε προαναγγείλει. Από τις 10 Μάη που έδωσε στη δημοσιότητα το προσχέδιο νόμου, ο Α. Λοβέρδος δεν έχει εμφανιστεί ξανά στους δημοσιογράφους του ρεπορτάζ, τακτική που έχει ακολουθήσει ευλαβικά και κατά τους προηγούμενους μήνες. Οσο βρίσκει στασίδι και ασυλία στα στούντιο των τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών σταθμών, όπου εμφανίζεται καθημερινά, αυτή την τακτική θα ακολουθεί.

Ο Α. Λοβέρδος, αν και καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου, διεκδικεί και άλλη μια πρωτιά. Σύμφωνα με συνεργάτες του, θα προτείνει στην κυβέρνηση οι διατάξεις του Προεδρικού Διατάγματος για τα εργασιακά να γίνουν άρθρο νομοσχεδίου και να ψηφιστούν μαζί με το ασφαλιστικό νομοσχέδιο. Δηλαδή, προτείνει να μετατραπεί σε άρθρο νομοσχεδίου το ΠΔ που ο ίδιος όφειλε να εκδώσει, κατ’ εξουσιοδότηση προσφάτως ψηφισμένου νόμου! Γιατί άραγε; Σε ένδειξη ύψιστου δημοκρατισμού;

Αν είναι έτσι, τότε πολύ αργά ενεργοποιήθηκαν τα... δημοκρατικά ανακλαστικά του Α. Λοβέρδου. Σύμφωνα με τη λογική του, κακώς θεσπίστηκαν οι εν λευκώ εξουσιοδοτήσεις προς τον ίδιο και τον επί των Οικονομικών συνάδελφό του, να υλοποιήσουν τα περιλαμβανόμενα στο δωσιλογικό Μνημόνιο με την τρόικα του διεθνούς χρηματιστικού κεφάλαιου εκδίδοντας ΠΔ. Και επομένως, από τώρα και στο εξής κανένα ΠΔ δεν πρέπει να εκδοθεί, αλλά όλες οι ρυθμίσεις να γίνουν με νομοσχέδια που θα ψηφίσει η Βουλή.

Αυτό εισηγείται ο υπουργός Εργασίας; Δεν νομίζουμε. Απλώς, φέρνει μια ακόμη προπαγανδιστική γυροβολιά, προσπαθώντας να βγάλει από πάνω του το φορτίο της πλήρους εξαφάνισης των ελάχιστων στοιχειωδών εγγυήσεων των εργαζόμενων, που είχαν απομείνει στο ελληνικό εργατικό δίκαιο. Με προπαγανδιστικές γυροβολιές, όμως, δεν αλλάζει το γεγονός, ότι ο Α. Λοβέρδος ξεπέρασε σε αντεργατικότητα κάθε προκάτοχό του και γι’ αυτό θα μείνει στην Ιστορία ως ο υπουργός που θέσπισε τον εργασιακό μεσαίωνα, με δικτατορικού τύπου διατάγματα.

Γεράσιμος Λιόντος
διαπιστευμένος συντάκτης στο υπουργείο Εργασίας

Πηγή:http://www.eksegersi.gr/

21 Ιουνίου 2010

Θα κάθεστε άνεργοι και θα έχετε και απαίτηση για σύνταξη μετά;


Με διαδικασίες εξπρές προωθούνται οι αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις.

Μόλις υπογραφεί το Προεδρικό Διάταγμα, θα μάθουμε και τι ακριβώς λέει.

Προβλέπεται η μετατροπή των συμβάσεων αορίστου χρόνου σε συμβάσεις εθελοντικής εργασίας, η ενδυνάμωση του θεσμού των απολύσεων και η επιδότηση της πλήρους παιδικής απασχόλησης.

Η αποζημίωση απόλυσης δεν μειώνεται τελικά. Απλώς θα καταβάλλεται από τον εργαζόμενο στον εργοδότη.

Στις 12.15 θα υπογράψει το Διάταγμα ο Παπούλιας, θα ακολουθήσει 15λεπτη διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους και στις 12.30 θα αρχίσει να εφαρμόζεται.

Πέντε λεπτά αργότερα, η ΓΣΕΕ θα ανακοινώσει πανελλαδική κινητοποίηση σε ενάμιση μήνα.

Σχετικά με το ασφαλιστικό πάντως, ο Λοβέρδος διαβεβαίωσε ότι ισχύουν τα περίφημα τρία «ΔΕΝ».

ΔΕΝ θα ενημερώσουμε τη Βουλή, ΔΕΝ είστε σοβαροί που μας πήρατε τοις μετρητοίς προεκλογικά και ΔΕΝ πρόκειται να πάρετε ποτέ σύνταξη.

Τέσσερεις κατηγορίες μας υποβάθμισε η Moody’s.

Ο διεθνής οίκος αξιολόγησης κατατάσσει την οικονομία μας στον 4ο όμιλο της κατηγορίας -3Β, μαζί με τον Πυργετό Λάρισας, το Μουζάκι και τον Βράχο Καστρακίου.

Αυτοί όμως έχουν από έναν αγώνα λιγότερο.

Δεν μας φτάνει ο στείρος καταγγελτισμός της αριστεράς, έχουμε και τους καθηγητές που αρνούνται να διορθώσουν τζάμπα τα γραπτά των πανελλαδικών.

Τους συμφέρει περισσότερο να πάνε να μαζέψουνε φράουλες στη Μανωλάδα.

Τόσες εναλλακτικές έχει η Διαμαντοπούλου. Γιατί δεν τα δίνει σε έναν διεθνή οίκο αξιολόγησης;

Ή να πάρει μια εταιρεία με ενοικιαζόμενους διορθωτές. Τόσες υπάρχουνε.

Ή να φέρει γραπτά έτοιμα διορθωμένα από Κίνα.

Μαζί με τα πτυχία των ΙΕΚ.

Αν γίνει σωστός προγραμματισμός των αναγκών, θα φτάσουν και για του χρόνου.

Σημαντική πολιτική πρωτοβουλία της Ανανεωτικής Πτέρυγας. Απέσπασε τη στήριξη της Μπακογιάννη και του Κιλτίδη, προκειμένου να εκπροσωπήσει τους ανεξάρτητους βουλευτές στη διάσκεψη των προέδρων.

Η διάσκεψη των προέδρων ασχολείται με διαδικαστικά ζητήματα, αλλά ο τίτλος της είναι πολύ εντυπωσιακός για να τον αφήσουμε στη Σακοράφα.

Άλλωστε, αν ήταν να κάνουν προγραμματικές συγκλίσεις με τη Σακοράφα, μένανε και στον Συνασπισμό.

Κρίμα που δεν είναι βουλευτής και ο Γιακουμάτος. Από μόνος του ο Κιλτίδης δεν μπορεί να προχωρήσει τη συμμαχία με την Πτέρυγα.

Πηγή: Εφημερίδα Αυγή



20 Ιουνίου 2010

Ο εργασιακός Μεσαίωνας στη «Δανία του Νότου»

Όσοι έχετε ισχυρή μνημη σίγουρα θα θυμάστε ότι ο Jeffrey είχε υποσχεθεί προεκλογικά ότι θα μας κάνει τη Δανία του Νότου. Το είπε στη ΔΕΘ τον περασμένο Σεπτέμβριο, το είπε σε συνέντευξη του στη Ναυτεμπορική στις 2 Οκτωβρίου, το είπε το Δεκεμβριο πριν αρχίσουν τα βαριά γαμήσια κλπ κλπ.

Αντ'αυτού βίασε και συνεχίζει να βιάζει τον Έλληνα εργαζόμενο, είτε στο δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα, ξέσκισε τους συνταξιούχους, διέλυσε το ασφαλιστικό, απελευθερώσε τις απολύσεις και μετετρέψε σε σκλάβο οποιοδήποτε νέο μπαίνει στην αγορά εργασίας, δίνοντας του το αστρονονομικό ποσό των 500 και κάτι ευρώ. Λεφτά που δε φτάνουν ούτε για Ενοίκιο-ΔΕΗ αλλά αυτά για τον Παπανδρέου ονομάζονται βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομιας.

Όλοι, λοιπόν, εσείς που ευθύνεστε για τα ελλείμματα των πρωτογενών κυβερνήσεων καθώς παίρνατε μισθούς των 700 και των 1.000 ευρώ, θα πληρώσετε και μάλιστα με το παραπάνω.

Αλλα ο στόχος του Γιώργου ήταν ενας και μοναδικός. Να ξαναζήσουμε το μεσαίωνα. Μπορεί να μη προλαβαμε τον πραγματικό, παρόλο που οι μεσαιωνικές πόλεις της Ευρώπης μας δίδουν μια εικόνα από αυτον, αλλά ο Γιώργος και το Σοσιαλιστικό κίνημά του, θέλουν να μας επαναφέρουν στον εργασιακό.

Ετσι, η χώρα της Θάλασσας, του Ηλιου και των παραλιών αποτελεί τον εργασιακό μεσαίωνα της Ευρώπης. Η Δανία του Νότου έγινε η Κίνα της Ευρώπης.

Η Κ.Ε. με άρθρο της επισημαίνει τα ανωτέρω:

«Λίγους μήνες πριν το «όραμα» της κυβέρνησης ήταν να γίνουμε Δανία, υιοθετώντας ένα «πράσινο» μοντέλο ανάπτυξης και ευημερίας. Ωστόσο, η «βάση» της δανέζικης ανάπτυξης δεν είναι μόνο οι εναλλακτικές ενέργειες αλλά και ο σεβασμός στα δικαιώματα και η αίσθηση ασφάλειας που πρέπει να έχει ο πολίτης και ο εργαζόμενος.

Εκεί οι απολύσεις είναι «ευέλικτες» αλλά το ίδιο και οι προσλήψεις. Το κράτος, σε συνεργασία με τα ισχυρά συνδικάτα στηρίζει εξ αρχής τον απολυμένο προσφέροντάς του επίδομα ανεργίας ίσο με το 90% των αποδοχών του (50% στην Ελλάδα, με μισθούς στο ένα δεύτερο των δανέζικων), τον επανεκπαιδεύει και τον ενσωματώνει άμεσα σε μία αγορά εργασίας που δημιουργεί συνεχώς θέσεις. Ετσι, ο εργαζόμενος αισθάνεται ο ίδιος ασφάλεια αλλά και καταναλώνει στηρίζοντας την οικονομία και την ανάπτυξη.

Η σύγκριση των εργασιακών σχέσεων σε Ελλάδα και Ευρώπη αναδεικνύει τη «γύμνια» της ελληνικής αγοράς που τελικά ήταν ήδη πάρα πολύ «ευέλικτη». Πολύ απλά διότι και η ζήτηση εργασίας ήταν μεγάλη (με διψήφιο ποσοστό ανεργίας) και οι μισθοί χαμηλοί.

* Το επίδομα ανεργίας στην Ελλάδα φθάνει στο 40-50% των απολαβών. Αντιθέτως στη Φιλανδία αγγίζει το 90%, στη Σουηδία και στην Αυστρία το 80%, στην Ισπανία το 70% και στην Πορτογαλία το 65% των απολαβών του μισθωτού.

* Η βάση εκκίνησης στην Ελλάδα είναι πολύ χαμηλή. Ο βασικός μισθός είναι στα 740 ευρώ περίπου και πλέον θα πέσει σε πολύ πιο χαμηλά επίπεδα, με ασαφή ακόμη τον υπολογισμό του επιδόματος για την επόμενη «γενιά» ανέργων. Ο μέσος μισθός είναι επίσης πολύ χαμηλός, περί τα 1.00 ευρώ, καθώς οι πιο πολλοί εργαζόμενοι μία ζωή λαμβάνουν τις βασικές αποδοχές.

* Οσο για τις περιβόητες αυξήσεις μισθών που «τρώνε» την ανταγωνιστικότητα της χώρας, η ΕΚΤ έχει παραδεχθεί σε έκθεσή της ότι ειδικά στην μεταποίηση οι μισθοί είναι ακριβώς αυτοί που πρέπει για την (επίσης χαμηλή) πραγωγικότητα του κλάδου (55%).

* Αν αφαιρεθεί ο πληθωρισμός από το 2000 έως το 2010, στην πράξη οι αμοιβές σύμφωνα με την ίδια τη Eurostat μειώθηκαν στο 96,6% του επιπέδου που βρίσκονταν το 2000..»

Κλείνοντας θα θέλαμε να επισημάνουμε το εξής: Μιλούσα με ένα συνάδελφο από τη Γερμανία και συζητώντας για την κατάσταση στην Ελλάδα μου είπε το εξής:

«Οποιος επιχειρηματίας είναι λογικός και θέλει πραγματικά να μεγιστοποιήσει το κέρδος του, ένας είναι ο παράδεισος, η Ελλάδα. Που αλλού θα βρει specialized slaves?»

Καλό ταξίδι για την Κοπεγχάγη των ...Πατησίων

19 Ιουνίου 2010

ΠΑΣΟΚ vs Ψέμματα, πάμε στοίχημα;



Όπως μπορείτε να δείτε και στη φωτογραφία, οι σοσιαληστές ήταν και πάλι ειλικρινείς με τα ζώα που τους ψηφισαν και σταθεροί στις απόψεις τους.

Ετσι, μπράβο τζογάρετε στις ζωές των ηλιθιών.

ΠΑΣΟΚ να σαι και μη φοβάσαι! Θα σε γλιτώσει και από αυτό.

Ή όπως λέει και ο φίλος μας ο celin, ΠΑΣΟΚ αν θα σαι, θα φοβάσαι.

Κάτι που σίγουρα θα συμβεί στο μέλλον!

Βία στη βία της εξουσίας!




Πηγή: squarelogic

H Χούντα έκλεισε και άλλο blog (Διαδώστε το)

Η ανελευθερία, ο δημοκρατικός μανδύας του πολιτικού συστήματος, ο βιασμός της ελευθερης σκέψης και έκφρασης και η γενικότερη Χούντα του ΠΑΣΟΚικού κράτους έκαναν για άλλη μια φορά την εμφάνισή τους. Ειδικότερα, το blog του φίλου Γραφέα Πεζικού καταργήθηκε και όπως αναφέρουν τα σκυλιά της google, το προφίλ του είναι μπλοκαρισμένο.

Για ποιο λόγο ρε ρουφιάνοι? Δε σας αρέσουν τα σχόλια και τα άρθρα του.? Θέλετε να γίνει σα το ρουφιανοτροκτικο ή σαν τα blogs των ρουφιανοδημοσιογράφων σας?

Οσο για την google και τις αγαστές και πασίγνωστες συμφωνίες της με τις κυβερνήσεις των "δημοκρατικών" χωρών της Ευρώπης, πρέπει να αρχίσουμε να δρούμε?

Μήπως ήρθε η ώρα, οργανωμένα να φύγουμε όλοι μας από τους ρουφιάνους και να αρχίσουμε να ψάχνουμε οργανωμένα κάποιο συλλογικό τρόπο ενημέρωσης και επικοινωνίας, μακρυά από τα σκυλιά των πολυεθνικών?

18 Ιουνίου 2010

Θείε,δεν μπορώ άλλο τους αλογομούριδες! Καλά παιδί μου, θα σε πάω στα τρένα..

Του Δημήτρη Δελεβέγκου

Αύγουστος 2009. Κι ενώ οι Αθηναίοι εγκαταλείπουν το κλεινόν άστυ για διακοπές, στους κόλπους μίας ελληνικής δημόσιας εταιρείας διαδραματίζεται μία παγκόσμια πρωτοτυπία. Προσλαμβάνονται 210 άτομα, χωρίς να έχει προηγηθεί καμία ανακοίνωση ή πρόσκληση ενδιαφέροντος στον Τύπο ή στο διαδίκτυο.
Η εταιρεία αυτή είναι η Αττικό Μετρό Εταιρεία Λειτουργίας και οι εργαζόμενοι είναι ορισμένοι από τους συμβασιούχους που χθες και σήμερα κρατούν το Μετρό κλειστό, δημιουργώντας κυκλοφοριακό αλαλούμ στους δρόμους της Αθήνας και μειώνοντας την παραγωγικότητα εκατοντάδων εργαζομένων-χρηστών του μέσου σταθερής τροχιάς.
Πρόκειται για την πρώτη πράξη ενός θεάτρου του παραλόγου, με την δεύτερη να έπεται. Οι εργαζόμενοι στο Μετρό σχεδιάζουν να κλιμακώσουν περαιτέρω τις κινητοποιήσεις τους, τουλάχιστον μέχρι την επόμενη Τρίτη, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τους συναδέλφους τους, των οποίων τις συμβάσεις αποφάσισε να μην ανανεώσει η διοίκηση της ΑΜΕΛ.
Απαιτούν το... «αυτονόητο»
Με άλλα λόγια, οι εκπρόσωποι των εργαζομένων στο Μετρό φέρεται να ζητούν το... «αυτονόητο»: Να παραμείνουν στη θέση τους οι περισσότεροι από 280 συμβασιούχοι που προσελήφθησαν στο Μετρό εν μία νυκτί και στερούνται ακόμη και βιογραφικών ή κατάρτισης. Οι Έλληνες φορολογούμενοι να εξακολουθούν να πληρώνουν τις αστρονομικές ζημιές της ΑΜΕΛ, οι οποίες ανήλθαν το 2009 στα 19,8 εκατ. ευρώ.
Το προφίλ των συμβασιούχων
Συμπεριλαμβανομένων των 210 που προσελήφθησαν από τις 10 Αυγούστου έως τις τέσσερις Οκτωβρίου 2009, εννέα μήνες πριν από τις εκλογές πραγματοποιήθηκε στον οργανισμό το 50% των συνολικών προσλήψεων από το 2004.
Ποιοι είναι οι συμβασιούχοι που απαιτούν την επαναπρόσληψή τους; Όπως αποκαλύπτει το πόρισμα του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης:
- Σε βιογραφικό αναγράφεται χειρόγραφα τηλέφωνο της Γενικής Γραμματείας Δημόσιων Έργων.
- Απόφοιτος ΤΕΦΑΑ, με εμπειρία αποκλειστικά σε αθλητικά κέντρα και ινστιτούτα αισθητικής προσλαμβάνεται ως υπάλληλος προμηθειών. Στο βιογραφικό της φέρει χειρόγραφη σημείωση «την είδε ο Πρόεδρος».
- Προσλαμβάνονται άτομα τα βιογραφικά των οποίων έχουν αποσταλεί από αριθμό τηλεομοιοτυπίας που ανήκει στο τέως ΥΠΕΧΩΔΕ.
- Άτομα χωρίς καμία επαγγελματική εμπειρία προσελήφθησαν ως οδηγοί συρμών.
- Υποψήφιος με εργασιακή εμπειρία σε τοποθέτηση τεντών, συσκευασία CD προσελήφθη ως υπεύθυνος σταθμών.
- Γυναίκα με εμπειρία 13 ετών ως dealer σε καζίνο προσελήφθη ως οδηγός συρμών.
- Προσληφθέντες έδωσαν συνέντευξη μία εβδομάδα μετά την πρόσληψή τους.
- Φοιτήτρια ΑΕΙ, χωρίς καμία εργασιακή εμπειρία προσλαμβάνεται ως υπεύθυνη σταθμού.
- Κάτοικοι επαρχίας, χωρίς καμία επαγγελματική εμπειρία και με αρνητικές αξιολογήσεις προσελήφθησαν ως υπεύθυνοι σταθμού.
- Με περιστασιακή εργασία ως σερβιτόρα προσλαμβάνεται ως πωλήτρια εισητηρίων.
- Πρώην οδηγός υφυπουργού ΠΕΧΩΔΕ προσλαμβάνεται στο Μετρό.
- Εικοσαετής απόφοιτος γυμνασίου, μολονότι αξιολογείται αρνητικά ως τεχνικός από τα αρμόδια στελέχη της ΑΜΕΛ προσλαμβάνεται ως εκπαιδευόμενος τεχνίτης.
- Απόφοιτος γυμνασίου, αξιολογείται αρνητικά («δεν προτείνεται για καμία θέση»). και προσλαμβάνεται ως υπάλληλος αποθήκης.
- Υποψήφιος παρότι αξιολογείται αρνητικά ως τεχνικός από τριμελή επιτροπή της ΑΜΕΛ με την ένδειξη «Δεν κάνει». προσλαμβάνεται ως εκπαιδευόμενος τεχνίτης συντήρησης
Μετέτρεψαν το Μετρό σε παρκινγκ εργαζομένων
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι απασχολούμενοι στις διευθύνσεις δημοσίων σχέσεων και πληροφορικής & οργάνωσης αυξήθηκαν κατά 100% και 90%, αντιστοίχως.
Όπως αναφέρει το πόρισμα, πολυάριθμα τμήματα του οργανισμού είτε ανεξαρτητοποιήθηκαν είτε αναβαθμίστηκαν σε επίπεδο διεύθυνσης, ενώ δημιουργήθηκαν αυθαίρετα πρόσθετες θέσεις ευθύνης (προϊστάμενοι, επιβλέποντες, συντονιστές...).
Αναπόφευκτα οι χειρισμοί αυτοί οδηγούν στην εμφάνιση ελλείμματος το 2008 για πρώτη φορά στην ιστορία της ΑΜΕΛ, με το κόστος μισθοδοσίας το 2009 να ανήλθε στα 72,3 εκατ. ευρώ. Αλλά και η αναλογία του κόστους μισθοδοσίας προς τα συνολικά έσοδα αυξήθηκε από 48% το 2007 στο 74% το 2009.
Και αυτό την στιγμή που, όπως επισημαίνεται και στο πόρισμα του κ. Ρακιντζή, δεν προσλήφθηκαν υπάλληλοι σε αναγκαίες ειδικότητες μεσαίας και υψηλής εξειδίκευσης (οδηγοί, υπεύθυνοι σταθμών, τεχνικοί).
Πολιτικά κόμματα σε σύγχυση;
Σημαντικά ερωτήματα ωστόσο εγείρει και η ανακοίνωση που εξέδωσε η Νέα Δημοκρατία, εκ μέρους του αρμόδιου τομεάρχη Μιχάλη Χαλκίδη. Η ανακοίνωση κάνει λόγο για «αστείες και νομικά έωλες προφάσεις» από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ, παρότι την καταγγελία των συμβάσεων των εργαζομένων την υπαγορεύουν ο Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης και οι σχετικές διατάξεις του Εργατικού Δικαίου...
Αλλά και από τον ΣΥΡΙΖΑ, ο Δημήτρης Στρατούλης κάνει λόγο για δίκαιες κινητοποιήσεις των προς απομάκρυνση συμβασιούχων, παρότι οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι δεν προσελήφθησαν με αξιοκρατικά αλλά με απολύτως ρουσφετολογικά κριτήρια.
Ας σημειωθεί ότι το Capital.gr κατέβαλε κάθε προσπάθεια για να καταγράψει τις θέσεις των εκπροσώπων των εργαζομένων στην ΑΜΕΛ, όμως κάτι τέτοιο κατέστη ανέφικτο.
dimitris.delevegos@capital.gr
Βέβαια, ο κ. Δεβελέγκος δε μας είπε πως μπήκαν οι υπάλληλοι στα Σεπόλια επί εποχής Βερελή...αλλά δε γαμιέται!
ΠΑΣΟΚ να σαι και μη φοβάσαι!

17 Ιουνίου 2010

Πλημμέλημα το σκάνδαλο Ζαχόπουλου...

Με βούλευμα του συμβουλίου πλημμελειοδικών παραπέμπονται να δικαστούν για πλημμελήματα -και όχι για κακουργήματα όπως είχαν αρχικά διωχθεί- τέσσερις εμπλεκόμενοι στο σκάνδαλο Ζαχόπουλου. Πρόκειται για την Εύη Τσέκου, τον τότε δικηγόρο της Χρήστο Νικολουτσόπουλο, τον εκδότη Θέμο Αναστασιάδη και το δημοσιογράφο Γιάννη Μακρυγιάννη.

Η Εύη Τσέκου διώκεται για εκβίαση και παράβαση του νόμου περί προσωπικών δεδομένων. Κατηγορίες που αφορούν στην παραβίαση του νόμου περί προσωπικών δεδομένων βαρύνουν και τους υπόλοιπους τρεις και αφορούν στην υπόθεση του "ροζ" DVD.

Δύο ακόμη άτομα που είχαν βρεθεί κατηγορούμενοι για την υπόθεση απαλλάχθηκαν. Πρόκειται για τους δικηγόρους Ηρακλή Κουτελίδα και Δημήτρη Μπαλέρμπα.

Στο βούλευμα γίνεται αναφορά στον τρόπο δράσης της κ. Τσέκου, για την οποία σημειώνεται πως επιχείρησε μέσω του DVD να εκβιάσει τον τότε γενικό γραμματέα του υπουργείου Πολιτισμού, Χρήστο Ζαχόπουλου, προκειμένου να εξασφαλίσει το διορισμό της. Όπως αναφέρεται, απέτυχε καθώς εκείνος δεν ενέδωσε και προτίμησε την απόπειρα αυτοκτονίας.

Πηγή: enet

Ο γαμήκουλας του Υπ. Πολιτισμού, ο καταχραστής δημοσίου χρήματος και ο υπεύθυνος προσλήψεων και μονιμοποιήσεων με βάση το βυζί και το μουνί, δε διώκεται?

Ο εκβιαστής Θέμος?

Για άλλη μία φορά έλαμψε η δικαιοσύνη! Είναι επείγουσα η εύρεση της συσχέτισης, θετικής ή αρνητικής, ανάμεσα στην αλλαγή που ευαγγελίζεται ο δολοφόνος των ονείρων μας, Γιωργάκης, και στην απονομή δικαιοσύνης.

16 Ιουνίου 2010

Νέοι σοσιαλιστικοί βιασμοί για το ασφαλιστικό

Επειδή βασιλεύει η παραπληροφόρηση σε σχέση με το νέο ασφαλιστικό σύστημα και επειδή πολλοί (ακόμη και ο ίδιος ο υπουργός Εργασίας!) κάνουν πως δεν θυμούνται ότι στις 10 Μάη δόθηκε στη δημοσιότητα προσχέδιο νόμου (δεμένο σε δυο τόμους, μάλιστα!), το οποίο περιγράφει την αρχιτεκτονική του νέου ασφαλιστικού συστήματος, ας αποκαλύψουμε τις βασικές πτυχές αυτού του νέου ασφαλιστικού συστήματος, σκοπός του οποίου είναι

♦ η μετατροπή όλων των συντάξεων σε φιλανθρωπικά βοηθήματα και

♦ η μέση αύξηση των ορίων ηλικίας.


Ολη η ανάλυση για το νέο ασφαλιστικό που είναι απόρροια της πρασινης ανάπτυξης εδώ

Ολη η παρουσίαση του ασφαλιστικού έγινε από τα παιδιά στην εφημερίδα Κόντρα.

Λοβέρδο, σε ευχαριστούμε

Προβλέπει μείωση των αποζημιώσεων από απόλυση κατά 50% μέσω της μείωσης του χρόνου προειδοποίησης από τον εργοδότη που από 24 μήνες πέφτει στους 4 μήνες.

Το NewsIt αποκαλύπτει πρώτο την πρόταση του υπουργείου Απασχόλησης για την περικοπή των αποζημιώσεων από τις απολύσεις. Σύμφωνα με τις πληροφορίες μας η πρόταση του υπουργού Ανδρέα Λοβέρδου είναι οι αποζημιώσεις να μειωθούν κατά 50% μέσω της μείωσης του χρόνου προειδοποίησης. Σήμερα ο χρόνος που ένας εργοδότης μπορεί να προειδοποιήσει έναν εργαζόμενο που προτίθεται να απολύσει είναι 24 μήνες. Σύμφωνα με την πρόταση του Ανδρέα Λοβέρδου ο χρόνος αυτός μειώνεται στους 4 μήνες. Αν δηλαδή ένας εργοδότης προειδοποιήσει 4 μήνες νωρίτερα τον εργαζόμενο που θέλει να απολύσει τότε θα του χορηγεί τη μισή από την αποζημίωση που του ορίζει ο νόμος. Εάν η απόλυση γίνεται χωρίς προειδοποίηση τότε ο εργαζόμενος θα παίρνει όλη την αποζημίωσαη όπως προβλέπεται σήμερα.

Επίσης, στο Προεδρικό Διάταγμα ορίζεται ότι για προσφυγή σε διαιτησία θα πρέπει να υπάρχει συναίνεση και από τις δύο πλευρές.Το Προεδρικό Διάταγμα θα ισχύσει ως έχει εάν μέχρι την επόμενη Τετάρτη η ΓΣΕΕ δεν υποβάλλει αντιπροτάσεις γιατί στον μέχρι τώρα διάλογο πήγαν μόνο οι εργοδοτικές οργανώσεις.

Πηγή: Newsit

Λοβέρδο σε ευχαριστούμε που ακόμη μια φορά πρότεινες μέτρα υπέρ του εργαζομένου. Σε ευχαριστούμε που δολοφονείς το μέλλον μας!

Ζήτω ο σοσιαλισμός και η πράσινη ανάπτυξη!

Ουμπέρτο Έκο: Γιατί χρειαζόμαστε εχθρούς;


Αναδημοσίευση από το Ludus Literarius

Πηγή: exoapotinvouli.blogspot.com


Το κείμενο που ακολουθεί είναι μια ομιλία που εκφώνησε ο Ουμπέρτο Εκο στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνιας, στις 15 Μαΐου 2008.

Πριν από μερικά χρόνια, στη Νέα Υόρκη, έπεσα σε έναν ταξιτζή με ένα όνομα που δύσκολα μπορεί να αποκρυπτογραφηθεί, ο οποίος μου δήλωσε ότι είναι Πακιστανός. Με ρώτησε από ποια χώρα προερχόμουν, του είπα από την Ιταλία, με ρώτησε πόσοι είμαστε εμείς οι Ιταλοί και του προξένησε εντύπωση το ότι είμαστε τόσο λίγοι και το ότι η γλώσσα μας δεν είναι η αγγλική γλώσσα. Τέλος, με ρώτησε ποιοι είναι οι εχθροί μας. Στο δικό μου «παρακαλώ;» απάντησε υπομονετικά ότι ήθελε να μάθει με ποιους λαούς είμαστε εδώ και αιώνες σε πόλεμο για εδαφικές διεκδικήσεις, εθνικά μίση, συνεχείς παραβιάσεις συνόρων κ.ο.κ. Του είπα ότι δεν είμαστε σε πόλεμο με κανέναν. Υπομονετικά μου εξήγησε ότι ήθελε να μάθει ποιοι είναι οι ιστορικοί μας εχθροί, εκείνοι με τους οποίους αλληλοσκοτωνόμαστε. Του επανέλαβα ότι δεν έχουμε τέτοιους εχθρούς, ότι τον τελευταίο πόλεμο τον κάναμε πριν από πενήντα και πάνω χρόνια και τον αρχίσαμε με έναν εχθρό και τον τελειώσαμε με άλλον. Δεν έμεινε ικανοποιημένος. Πώς είναι δυνατόν να υπάρχει ένας λαός που δεν έχει εχθρούς; Κατέβηκα δίνοντάς του δύο δολάρια φιλοδώρημα, για να τον αποζημιώσω για τον ράθυμο πασιφισμό μας, και έπειτα μου ήρθε στον νου η απάντηση που έπρεπε να του είχα δώσει, δηλαδή ότι δεν είναι αλήθεια ότι οι Ιταλοί δεν έχουν εχθρούς. Δεν έχουν εξωτερικούς εχθρούς, και σε κάθε περίπτωση δεν είναι ποτέ σε θέση να συμφωνήσουν για να προσδιορίσουν ποιοι είναι αυτοί οι εχθροί, επειδή είναι συνεχώς σε πόλεμο μεταξύ τους. Η Πίζα εναντίον του Λιβόρνο, οι Γουέλφοι εναντίον των Γιβελίνων, οι Βόρειοι εναντίον των Νότιων, οι φασίστες εναντίον των ανταρτών, η μαφία εναντίον του κράτους, η κυβέρνηση εναντίον της δικαιοσύνης -και κρίμα που εκείνη την εποχή δεν είχε ακόμη συμβεί η πτώση της δεύτερης κυβέρνησης Πρόντι, γιατί διαφορετικά θα είχα μπορέσει να του εξηγήσω καλύτερα τι σημαίνει να χάνεις έναν πόλεμο από φίλια πυρά.



Ωστόσο, καθώς σκεφτόμουν καλύτερα αυτό το επεισόδιο, πείσθηκα ότι μία από τις κακοτυχίες της χώρας μας τα τελευταία εξήντα χρόνια ήταν ακριβώς το ότι δεν είχε αληθινούς εχθρούς. Η ενότητα της Ιταλίας επιτεύχθηκε χάρη στην παρουσία των Αυστριακών, ο Μουσολίνι μπόρεσε να απολαμβάνει τη λαϊκή συναίνεση επειδή μας προέτρεπε να εκδικηθούμε για την κολοβή νίκη, για τις ταπεινώσεις που υποστήκαμε στο Ντογκάλι και στην Αντουα και για τις εβραϊκές δημο-πλουτοκρατίες που μας επέβαλαν τις άδικες κυρώσεις. Δέστε τι έπαθαν οι Ηνωμένες Πολιτείες όταν χάθηκε η «αυτοκρατορία του Κακού» και διαλύθηκε ο μεγάλος σοβιετικός εχθρός. Κινδύνευαν να χάσουν την ταυτότητά τους, ώσπου ο Μπιν Λάντεν, ευγνώμων για τα ευεργετήματα που είχε δεχθεί όταν οι ΗΠΑ τον βοηθούσαν εναντίον της Σοβιετικής Ενωσης, έβαλε το σπλαχνικό του χέρι στις Ηνωμένες Πολιτείες και έδωσε στον Μπους την ευκαιρία να δημιουργήσει νέους εχθρούς, επανεδραιώνοντας το συναίσθημα εθνικής ταυτότητας και την εξουσία του.

Να τους κατασκευάσουμε


Το να έχουμε έναν εχθρό είναι σημαντικό, όχι μόνο για να ορίζουμε την ταυτότητά μας αλλά και για να προμηθευόμαστε ένα εμπόδιο σε σχέση με το οποίο να μετράμε το δικό μας σύστημα αξιών και να δείχνουμε, αντιμετωπίζοντάς το, τη δική μας αξία. Γι' αυτό, όταν ο εχθρός δεν υπάρχει, χρειάζεται να τον κατασκευάζουμε. Δέστε τη γενναιόδωρη ευελιξία με την οποία οι νεοναζί της Βερόνας διαλέγουν για εχθρό τους οποιονδήποτε δεν ανήκει στην ομάδα τους, προκειμένου να αναγνωρίζονται ως ομάδα. Απόψε όμως δεν μας ενδιαφέρει τόσο το σχεδόν φυσικό φαινόμενο του εντοπισμού ενός εχθρού που μας απειλεί όσο η διαδικασία παραγωγής και δαιμονοποίησης του εχθρού. Στους λόγους του «Κατά Κατιλίνα», ο Κικέρων δεν χρειαζόταν να σχεδιάσει μιαν εικόνα του εχθρού, επειδή διέθετε αποδείξεις για τη συνωμοσία του Κατιλίνα. Αλλά κατασκευάζει τον εχθρό, όταν, στη δεύτερη αγόρευση, περιγράφει στους συγκλητικούς την εικόνα των φίλων του Κατιλίνα, ρίχνοντας πάνω στον κύριο κατηγορούμενο τη σκιά της δικής τους ηθικής διαστροφής (...).

Ενας κατ' εξοχήν διαφορετικός είναι ο ξένος. Ηδη στα ρωμαϊκά ανάγλυφα οι βάρβαροι εμφανίζονται γενειοφόροι και πλακουτσομύτες και το ίδιο το όνομα «βάρβαροι», όπως είναι γνωστό, υπαινίσσεται ένα ελάττωμα γλώσσας και επομένως σκέψης. Ωστόσο, ήδη από την αρχή θα κατασκευαστούν ως εχθροί όχι τόσο οι διαφορετικοί που μας απειλούν άμεσα (όπως θα ήταν η περίπτωση των βαρβάρων) αλλά εκείνοι που κάποιος έχει συμφέρον να παρουσιάζονται ως απειλητικοί, ακόμη και αν δεν μας απειλούν άμεσα, έτσι ώστε δεν είναι τόσο το ότι είναι απειλητικοί που κάνει να τονίζεται η διαφορετικότητά τους, αλλά η διαφορετικότητά τους γίνεται ένδειξη του ότι είναι απειλητικοί. Ας δούμε τις δηλώσεις ενάντια στα διονυσιακά τελετουργικά (ξενικής προέλευσης) και όσα λέει ο Τάκιτος για τους εβραίους: «Βέβηλα είναι για τους εβραίους όλα όσα είναι ιερά για μας και όσα είναι ανήθικα για μας γι' αυτούς είναι θεμιτά» (και έρχεται στον νου μας η αγγλοσαξονική απόρριψη των Γάλλων, που τρώνε βατράχια, ή η γερμανική των Ιταλών, που τρώνε πολύ σκόρδο).

Οι εβραίοι είναι «παράξενοι» επειδή δεν τρώνε χοιρινό κρέας, δεν βάζουν μαγιά στο ψωμί, δεν εργάζονται την έβδομη μέρα, παντρεύονται μόνο μεταξύ τους, κάνουν περιτομή όχι επειδή είναι ένας κανόνας υγιεινής ή ένας θρησκευτικός κανόνας αλλά «για να τονίσουν τη διαφορετικότητά τους», θάβουν τους νεκρούς και δεν τιμούν τους δικούς μας Καίσαρες. Αφού καταδειχθεί πόσο διαφορετικά είναι ορισμένα υπαρκτά έθιμα (περιτομή, ανάπαυση του Σαββάτου), μπορεί να υπογραμμιστεί ακόμα περισσότερο η διαφορετικότητα εντάσσοντας στο πορτρέτο μυθικά έθιμα (λατρεύουν το ομοίωμα ενός γαϊδάρου, περιφρονούν γονείς, τέκνα, αδελφούς, την πατρίδα και τους θεούς κ.ο.κ.) (...).

Νέα μορφή εχθρού θα γίνει έπειτα, με την ανάπτυξη των επαφών μεταξύ των λαών, όχι μόνον εκείνος που βρίσκεται έξω και που επιδεικνύει την παραξενιά του από μακριά αλλά και εκείνος που βρίσκεται ανάμεσά μας, σήμερα θα λέγαμε ο μη ευρωπαίος μετανάστης, ο οποίος κατά κάποιον τρόπο συμπεριφέρεται με τρόπο διαφορετικό ή μιλάει άσχημα τη γλώσσα μας και που στη σάτιρα του Γιουβενάλη είναι ο γραικύλος, ο πονηρός και κατεργάρης, αδιάντροπος, ερωτύλος, ικανός να ρίξει στο κρεβάτι τη γιαγιά ενός φίλου.

Ο εχθρός πάντα βρομάει και κάποιος Μπεριγιόν, στις αρχές του Α' Παγκόσμιου Πολέμου (1915), έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο «La polychesie de la race allemande», όπου καταδείκνυε ότι ο μέσος Γερμανός παράγει περισσότερα κόπρανα από τον Γάλλο και με πιο ανυπόφορη μυρωδιά. Τερατώδης και βρομερός θα είναι, τουλάχιστον από τις απαρχές του χριστιανισμού, ο εβραίος, δεδομένου ότι το μοντέλο του είναι ο Αντίχριστος, ο μεγαλύτερος εχθρός, ο εχθρός όχι μόνον ο δικός μας αλλά του Θεού. Μερικές φορές ο εχθρός γίνεται αντιληπτός ως διαφορετικός και άσχημος, επειδή ανήκει σε κατώτερη τάξη. Στον Ομηρο ο Θερσίτης («στραβοκάνης και κουτσός από το ένα πόδι, οι ώμοι του γυρισμένοι προς τα μέσα, σμιγμένοι πάνω από το στήθος του και από πάνω είχε ένα μακρουλό κεφάλι, όπου φύτρωναν τρίχες αραιές») είναι κοινωνικά κατώτερος από τον Αγαμέμνονα ή από τον Αχιλλέα και γι' αυτό τους φθονεί (...).

Θέμα ηθικής

Φαίνεται πως δεν μπορούμε να κάνουμε χωρίς εχθρό. Η μορφή του εχθρού δεν μπορεί να εξαλειφθεί από τις διαδικασίες του εκπολιτισμού. Η ανάγκη είναι συνυφασμένη ακόμα και με τον ήπιο άνθρωπο και φίλο της ειρήνης. Απλώς μετατοπίζεται τότε η εικόνα του εχθρού από έναν ανθρώπινο στόχο σε μια φυσική ή κοινωνική δύναμη, που κατά κάποιον τρόπο μας απειλεί και που πρέπει να νικηθεί, είτε αυτή είναι η καπιταλιστική εκμετάλλευση είτε η μόλυνση του περιβάλλοντος ή η πείνα στον Τρίτο Κόσμο. Αλλά έστω και αν αυτές είναι «ενάρετες» περιπτώσεις, ο Μπρεχτ μας θυμίζει ότι ακόμα και το μίσος για την αδικία αλλοιώνει το πρόσωπο.

Η ηθική είναι επομένως αδύναμη απέναντι στην αταβιστική ανάγκη να έχουμε εχθρούς; Θα έλεγα ότι το ηθικό αίτημα επιβιώνει όχι όταν υποκρινόμαστε ότι δεν υπάρχουν εχθροί αλλά όταν προσπαθούμε να τους κατανοήσουμε, να μπούμε στη θέση τους. Δεν υπάρχει στον Αισχύλο μίσος για τους Πέρσες, αφού στην τραγωδία του αυτός ζει ανάμεσά τους και από τη σκοπιά τους. Ο Καίσαρας αντιμετωπίζει τους Γαλάτες με πολύ σεβασμό, το πολύ τους εμφανίζει λίγο κλαψιάρηδες κάθε φορά που παραδίδονται. Και ο Τάκιτος θαυμάζει τους Γερμανούς, βρίσκοντας ότι έχουν και ωραία σωματική διάπλαση και περιοριζόμενος στο να παραπονιέται για το ότι είναι βρόμικοι και απρόθυμοι για κοπιώδεις εργασίες, επειδή δεν υποφέρουν τη ζέστη και τη δίψα. Το να προσπαθούμε να κατανοούμε τον άλλο σημαίνει να καταστρέφουμε τα στερεότυπα χωρίς να αρνούμαστε ή να καταργούμε την ετερότητα.

Αλλά ας είμαστε ρεαλιστές. Αυτές οι μορφές κατανόησης του εχθρού χαρακτηρίζουν τους ποιητές, τους αγίους ή τους προδότες. Οι δικές μας βαθύτερες παρορμήσεις είναι πολύ διαφορετικές. Αν είναι έτσι, η κατασκευή του εχθρού πρέπει να είναι εντατική και συνεχής. Ενα αληθινά υποδειγματικό μοντέλο αυτής της κατασκευής μάς προσφέρει ο Τζορτζ Οργουελ στο «1984»:
«Οπως συνήθως, παρουσιάστηκε στην οθόνη το πρόσωπο του Εμμανουήλ Γκόλντσταϊν, του Εχθρού του Λαού. Σκόρπια σφυρίγματα αποδοκιμασίας ακούστηκαν από το ακροατήριο. Η μικρόσωμη κοκκινομάλλα γυναικούλα άφησε μια στριγκλιά φόβου ανάμεικτου με αηδία. Προτού περάσουν τριάντα δευτερόλεπτα Μίσους, το μισό ακροατήριο ξέσπασε σε έξαλλες κραυγές λύσσας. Στο δεύτερο λεπτό το μίσος εξελίχθηκε σε παραλήρημα. Το ακροατήριο αναπηδούσε πάνω στις καρέκλες και ούρλιαζε όσο πιο δυνατά μπορούσε προσπαθώντας να πνίξει το βέλασμα που σε τρέλαινε από την τηλεοθόνη. Η μικροκαμωμένη κοκκινομάλλα αναψοκοκκινισμένη ανοιγόκλεινε το στόμα της σαν ψάρι έξω από το νερό. Η μελαχρινή κοπέλα πίσω από τον Γουίνστον άρχισε να ξεφωνίζει: "Γουρούνι! Γουρούνι! Γουρούνι!". Σε μια στιγμή διαύγειας, ο Γουίνστον είδε τον εαυτό του να φωνάζει κι αυτός μαζί με τους άλλους και να κλοτσάει βίαια με το τακούνι του τα πόδια της καρέκλας. Το φοβερό με το Δίλεπτο Μίσους δεν ήταν ότι ήσουν υποχρεωμένος να συμμετέχεις αλλά αντίθετα το ότι δεν μπορούσες να βρεις τρόπο να αποφύγεις να ενωθείς με τον χορό των αποδοκιμασιών. Μια αποτρόπαιη έκσταση φόβου και εκδίκησης, μια φονική μανία, μια διάθεση να βασανίσεις, να χτυπήσεις, να σπάσεις κεφάλια με ένα σφυρί, φαινόταν να διαπερνά σαν ηλεκτρικό ρεύμα το ακροατήριο και να το μεταμορφώνει παρά τη θέλησή του σε παράφρονες που μόρφαζαν και ούρλιαζαν».

Δεν είναι αναγκαίο να φτάσουμε στα παραληρήματα του «1984» για να αναγνωρίσουμε τους εαυτούς μας ως υπάρξεις που χρειάζονται έναν εχθρό. Οι πρόσφατες ιταλικές εκλογές μάς έδειξαν πόσα μπορεί να κάνει ο φόβος των μεταναστευτικών κυμάτων. Διευρύνοντας σε μιαν ολόκληρη εθνότητα τα χαρακτηριστικά ορισμένων από τα μέλη της που ζουν σε μια κατάσταση περιθωριοποίησης, κατασκευάζεται σήμερα στην Ιταλία η εικόνα του ρουμάνου εχθρού, που είναι ιδεώδης αποδιοπομπαίος τράγος για μια κοινωνία η οποία, καθώς έχει παρασυρθεί σε μια διαδικασία ακόμη και εθνικού μετασχηματισμού, δεν κατορθώνει πλέον να αναγνωρίζει τον εαυτό της. Η πιο απαισιόδοξη άποψη σχετικά με αυτό είναι εκείνη του Σαρτρ στο «Κεκλεισμένων των θυρών». Από τη μια πλευρά μπορούμε να αναγνωρίσουμε τους εαυτούς μας μόνο με την παρουσία ενός Αλλου και πάνω σε αυτό βασίζονται οι κανόνες συμβίωσης και πραότητας. Αλλά πολύ πρόθυμα βρίσκουμε αυτόν τον Αλλον ανυπόφορο, επειδή σε κάποιο βαθμό δεν είναι όπως εμείς. Ετσι ώστε, αναγορεύοντάς τον σε εχθρό, φτιάχνουμε την κόλασή μας πάνω στη γη. Οταν ο Σαρτρ κλείνει σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου τρεις πεθαμένους, που δεν γνωρίζονταν όσο ζούσαν, ένας από αυτούς κατανοεί την τρομερή αλήθεια:

«Δέστε τι απλό πράγμα. Δεν υπάρχει φυσικό βασανιστήριο, έτσι; Κι ωστόσο είμαστε στην κόλαση. Και κανείς άλλος δεν θα φτάσει εδώ. Λείπει ο δήμιος. Κάνουν οικονομία στο προσωπικό. Ο δήμιος είναι καθένας από μας για τους άλλους δύο».