Αναζητώντας την ελευθερία

Ποιοι είναι οι εχθροί του συστήματος? Οι άνεργοι, οι ηλικιωμένοι, οι συνταξιούχοι, οι νοικοκυρές, οι φοιτητές, οι αναρχικοί, οι αριστεροί, αυτοί που αντιδρούν αυτοί που νοιάζονται πέραν του εαυτού τους.

Η παραπάνω «σαπίλα» (σσ σύμφωνα με κυβερνώντες – πασόκους, ΝΔες, και λοιπούς συντηρητικούς και ακροδεξιούς)  έχει στοχοποιηθεί ανοικτά από την κυβέρνηση τον τελευταίο χρόνο. Τα πραγματικά μέτρα στόχο έχουν:

-οι άνεργοι να μεταναστεύσουν,

-οι ηλικιωμένοι και συνταξιούχοι να λιμοκτονήσουν,

-οι φοιτητές να σκάσουν,

-οι αναρχικοί να «εξαφανιστούν»

-οι λοιποί αντιδραστικοί να εισαχθούν…

Μέσα σε όλα αυτά, πολλοί συμπολίτες μας αποφάσισαν να πολιτικοποιηθούν και να ενστερνιστούν τις απόψεις της Χρυσής Αυγής. Να φύγουν οι ξένοι. Να διώξουμε τους ξένους και αν δεν τα καταφέρουμε να τους δολοφονήσουμε. Πως γίνεται να είσαι, ή να δηλώνεις χριστιανός ορθόδοξος και να επιζητάς το «κακό» του άλλου για να επωφεληθείς εσύ?

Σε ένα άλλο σημείο της Ευρώπης ωστόσο, αντί να τα βάλουν με τον αδύναμο προτιμούν να σταθούν απέναντι στην δυνάστη τους, στον καταπιεστή των ονείρων τους. Οι πλατείες τις Ισπανίας αρχίζουν να θυμίζουν την πλατεία Ταχρίρ του Καΐρου.

Πραγματική ελευθερία ζητούν στην Ισπανία, καταλαμβάνοντας τους δρόμους και τις πλατείες. Πλατεία Ταχρίρ θυμίζει το σκηνικό στη Μαδρίτη από χθες. 10.000 πολίτες, χωρίς καθοδήγηση από κανένα πολιτικό κόμμα, κατέκλυσαν όλο το βράδυ την πλατεία Πουέρτα δελ Σολ, συνεχίζοντας το σκηνικό διαμαρτυρίας που ξεκίνησε με τις μαζικές διαδηλώσεις της Κυριακής.

Το κύμα εξεγέρσεων στη Μέση Ανατολή όπλισε με αισιοδοξία τους Ισπανούς διαδηλωτές, οι οποίοι, με το μυαλό τους στις επερχόμενες τοπικές εκλογές στις 22 Μαΐου, σχεδίαζαν εδώ και τρεις μήνες τις κινητοποιήσεις τους, κυρίως μέσω κοινωνικών δικτύων στο ίντερνετ, αφού τα ισπανικά ΜΜΕ αγνόησαν το γεγονός.

Το κύμα εξεγέρσεων στη Μέση Ανατολή όπλισε με αισιοδοξία τους Ισπανούς διαδηλωτές, οι οποίοι, με το μυαλό τους στις επερχόμενες τοπικές εκλογές στις 22 Μαΐου, σχεδίαζαν εδώ και τρεις μήνες τις κινητοποιήσεις τους, κυρίως μέσω κοινωνικών δικτύων στο ίντερνετ, αφού τα ισπανικά ΜΜΕ αγνόησαν το γεγονός. Την περασμένη Κυριακή στις 15 Μαΐου (εξ ου και το 15-Μ) περίπου 150.000 πολίτες κατέκλυσαν 50 πόλεις της Ισπανίας, με κεντρικό τους αίτημα την ουσιαστική εκπροσώπησή τους από το πολιτικό σύστημα, αντιδρώντας στο υπάρχον καθεστώς. Τα επεισόδια που δημιουργήθηκαν στη Μαδρίτη από μεμονωμένες ομάδες ατόμων δεν πτόησαν τους συμμετέχοντες και το ίδιο βράδυ μια ομάδα μερικών εκατοντάδων ατόμων κατασκήνωσε στην πλατεία Πουέρτα δελ Σολ. Ξημερώματα Τρίτης η αστυνομία εκκένωσε βίαια την πλατεία από όσους είχαν απομείνει και καθώς τα νέα άρχισαν να διαδίδονται το ίντερνετ πήρε ξανά φωτιά, καλώντας τον κόσμο να ξαναμαζευτεί άμεσα στην πλατεία το απόγευμα.

Ακτιβιστές, στελέχη πολυεθνικών, φοιτητές, συνταξιούχοι είναι μερικές μόνο απ’ τις κοινωνικές ομάδες που συνθέτουν το διαμαρτυρόμενο πλήθος. Μόνο τους κοινό είναι η απέχθεια στο υπάρχον πολιτικό σύστημα και η διάθεση για αυτοοργάνωση. Πολλοί είναι αυτοί που για πρώτη φορά ασχολούνται με τέτοιες πολιτικές διαδικασίες. Κανένα κόμμα δεν ηγείται των διαμαρτυριών, ακόμα και η ισπανική αριστερά αποφεύγει να εμπλακεί δυναμικά στο κίνημα, αν και το στηρίζει.

Μερικά από τα συνθήματά τους

Κουφάλες ολιγάρχες και..... ξεφτιλισμένα κόμματα:

-Θέλουμε Σύνταγμα Δημοκρατίας και όχι Ολιγαρχίας.

-Ο λαός ξυπνά παντού. Λίγοι τώρα. Πολλοί αύριο.

-Το αποκαλούν δημοκρατία...αλλά είναι δικτατορία.

-Οι δημόσιες συζητήσεις μας να σκεπάσουν τις σειρήνες.

-Δε λείπουν τα λεφτά, περισσεύουν οι κλέφτες.

-Κλείσε την TV και άνοιξε το μυαλό σου (σσ είναι διεθνές το θέμα με τους καθεστωτικούς δημοσιογράφους).

-Δε φεύγουμε εδώ (στο δρόμο) βρίσκεται η δική μας αξιοπρέπεια.

Live TV : Ustream

Δεν μπορούμε να λύσουμε τα προβλήματα μας, με την ίδια σκέψη που χρησιμοποιήσαμε, όταν τα δημιουργήσαμε. (Αλβέρτος Αϊνστάιν)