4 Απριλίου 2011

Η «τζούλια» το «Τσουνάμι» και η «δουλειά στο εξωτερικό»


Στατιστικά για τη χρήση του διαδικτύου στην Ελλάδα δημοσίευσε η Google Greece, στα πλαίσια εκδήλωσης που πραγματοποίησε πριν από μερικές μέρες στην Αθήνα. Και επειδή στο ΠΑΣΟΚ είναι συνηθισμένοι στο να διαλύουν οικογένειες… ακόμα και χωριά ολόκληρα (βλέπε Κερατέα) λέμε να αφήσουμε την Τζούλια και το Tsunami στην άκρη (Οι όροι “Tsunami” και “Τζούλια” εμφανίζουν τις μεγαλύτερες «εξάρσεις» ως προς των αριθμό των αναζητήσεών τους, ο καθένας για διαφορετικούς όσο και …ευνόητους λόγους) και να ασχοληθούμε με τις δουλειές (Ο όρος «δουλειές στο εξωτερικό» εμφανίζει κατακόρυφη άνοδο στις αναζητήσεις της Google από το δεύτερο τρίμηνο του 2009 και μετά σσ. από την ανακοίνωση των πρώτων μέτρων του μνημονίου).
Ο στόχος του καθεστώτος (μείωση των μισθών και αύξηση της ανταγωνιστικότητας) γίνεται καθαρά και μόνο για τον ίδιο λόγο που λαμβάνεται οποιαδήποτε κυβερνητική απόφαση σ’ αυτή της χώρα «για να γλύψουν τα λαμόγια στον Σ.Ε.Β». Όλα τα υπόλοιπα που μας πουλάνε από τους συνεργάτες τους στα δελτία ειδήσεων περί ανταγωνιστικότητας και ανάκαμψής είναι για να ρίξουν στάχτη στα μάτια και να αποπροσανατολίσουν.


Μετά τα μαζικά μεταναστευτικά κύματα πριν από μερικές δεκαετίας το μΠΑτΣΟΚ ετοιμάζει το δρόμο για τους νέους ανέργους-εργαζόμενους-πτυχιούχους και μη. Σε ένα πολύ καλό άρθρο του Krugman (νομπελίστα οικονομολόγου) γίνεται αναφορά στο λόγο που δεν μπορεί να επιτευχθεί καμία βελτίωση από μειώσεις μισθών και απελευθέρωση της αγοράς εργασίας. Αν στο κείμενο που ακολουθεί αλλάξετε τους όρους «Αμερική» με «Ελλάδα» και «Ρεπουμπλικάνοι» με «ΠΑΣΟΚοι» τότε θα λέγαμε ότι μας έχει γράψει ένα πολύ ωραίο αφιέρωμα.

Paul Krugman: Ρευστοποιήστε τα πάντα για ακόμη πιο βαθιά ύφεση

Αυτή ήταν η συμβουλή που του έδωσε ο Άντριου Μελόν στον Χέρμπερτ Χούβερ καθώς η Αμερική βούλιαζε στην Μεγάλη Υφεση.

«Ρευστοποιήστε την εργασία, ρευστοποιήστε τις μετοχές, ρευστοποιήστε τους αγρότες, ρευστοποιήστε την ακίνητη περιουσία». Αυτή ήταν, σύμφωνα με τον πρόεδρο Χέρμπερτ Χούβερ, η συμβουλή που του έδωσε ο υπουργός Οικονομικών Άντριου Μελόν, καθώς η Αμερική βούλιαζε στην Μεγάλη Ύφεση.

Για να είμαστε δίκαιοι, βέβαια, παραμένει αμφίβολο αν ο Μελόν είπε ακριβώς αυτά τα λόγια: διαθέτουμε μόνο την εκδοχή Χούβερ, που γράφτηκε πολλά χρόνια αργότερα. Ένα όμως είναι βέβαιο: ο «ρευστοποιητισμός» τύπου Μελόν αποτελεί πλέον το επίσημο δόγμα του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος.

Προ δυο εβδομάδων, οι Ρεπουμπλικάνοι που εργάζονται στην Οικονομική Επιτροπή του Κογκρέσου δημοσίευσαν μια αναφορά με τίτλο «Λιγότερα Έξοδα, Λιγότερο Χρέος, Οικονομική Ανάπτυξη», όπου επιχειρηματολογούν υπέρ της περαιτέρω «σφαγής» στις κυβερνητικές δαπάνες και των απολύσεων, παρά την βαθιά ύφεση, υποστηρίζοντας ότι έτσι θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας. Εν μέρει, επικαλέστηκαν την καλή νεράιδα της επιχειρηματικής εμπιστοσύνης- την άποψη ότι η μείωση στις κρατικές δαπάνες θα οδηγήσει σε αύξηση της επιχειρηματικής και καταναλωτικής εμπιστοσύνης, και άρα σε οικονομική επέκταση. Όμως ο βασικός πυλώνας του επιχειρήματος ήταν γνήσιος Μελόν.

Ιδού πώς εξηγεί η έκθεση το πώς οι απολύσεις θα δημιουργήσουν δουλειές: «Ένα μικρότερο κυβερνητικό εργατικό δυναμικό θα αυξήσει την διαθέσιμη προσφορά μορφωμένων και επιδέξιων εργαζομένων για τις ιδιωτικές επιχειρήσεις, μειώνοντας έτσι το εργατικό κόστος». Αφήνοντας κατά μέρος τους ευφημισμούς, αυτό που λένε είναι πως αυξάνοντας την ανεργία, ιδιαίτερα μεταξύ των «μορφωμένων, επιδέξιων εργαζομένων»- αν αναρωτιέστε, αναφέρεται κυρίως στους δασκάλους – μπορούμε να οδηγήσουμε σε περαιτέρω μείωση των μισθών, ενθαρρύνοντας έτσι τις προσλήψεις.

Προκύπτει αμέσως λογικό πρόβλημα: οι Ρεπουμπλικάνοι λένε ότι καταστρέφοντας θέσεις εργασίας μειώνεις τους μισθούς και αυτό δημιουργεί νέες θέσεις. Όμως αυτές οι νέες δουλειές που θα δημιουργηθούν δεν θα οδηγήσουν σε υψηλότερους μισθούς, που θα οδηγήσουν σε νέες απολύσεις, που θα οδηγήσουν… Τις ασπιρίνες μου!

Πέραν τούτου, γιατί οι χαμηλότεροι μισθοί θα οδηγήσουν σε αύξηση της απασχόλησης; Και εδώ υπάρχει πρόβλημα: επειδή οι εργαζόμενοι σε κάθε επιχείρηση ίσως μπορέσουν να σώσουν τις δουλειές τους αποδεχόμενοι περικοπή μισθών, πολλοί πιστεύουν πως είναι δυνατόν να αυξηθεί η συνολική απασχόληση, εάν κόψουμε όλους τους μισθούς. Όμως οι περικοπές μισθών στην General Motors, ας πούμε, συνέβαλαν στην διάσωση κάποιων θέσεων εργασίας επειδή έκαναν την GM πιο ανταγωνιστική σε σχέση με άλλες επιχειρήσεις, το μισθολογικό κόστος των οποίων δεν μειώθηκε. Αν κοπούν όλοι οι μισθοί ταυτόχρονα, δεν προκύπτει συγκριτικό πλεονέκτημα για κανέναν.

Στην πράξη, οι «οριζόντιες» περικοπές δαπανών σχεδόν πάντα μειώνουν, αντί να αυξάνουν την απασχόληση. Γιατί; Διότι ενώ τα έσοδα θα μειωθούν, δεν θα συμβεί το ίδιο με τα χρέη όχι – οπότε μια γενική μείωση στους μισθούς θα επιβαρύνει το φορτίο του χρέους, που είναι το κύριο εμπόδιο για την ανάκαμψη. Κοντολογίς, ο «Μελονισμός» είναι εξίσου λανθασμένος σήμερα, όσο ήταν και πριν ογδόντα χρόνια.

Ο «ρευστοποιητισμός», βέβαια, δεν είναι το μόνο επιχείρημα που προωθούν οι Ρεπουμπλικάνοι. Επικαλούνται όπως είδαμε και την «νεράιδα της εμπιστοσύνης» - το δόγμα που αποκαλείται «επεκτατική λιτότητα» (“expansionary austerity”). Τελευταία ωστόσο, το δόγμα αυτό παραπατάει: ενώ πριν ένα χρόνο οι συντηρητικοί πανηγύριζαν για στατιστικές μελέτες που υποτίθεται πως απεδείκνυαν του λόγου το αληθές με συγκεκριμένα παραδείγματα, έκτοτε το δόγμα αυτό έχει απομυθοποιηθεί από προσεκτικούς ερευνητές, ιδίως στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Μην ξεχνάμε άλλωστε πως και στην Βρετανία, όπου η νέα κυβέρνηση εφήρμοσε τυφλά το δόγμα της «επεκτατικής λιτότητας», η οικονομία έχει «παγώσει» και η επιχειρηματική εμπιστοσύνη βρίσκεται στα χαμηλότερα επίπεδα της διετίας.

Ποιος ασχολείται όμως με τα διδάγματα της ιστορίας, αλλά και με τα γεγονότα πέραν του Ατλαντικού; Οι Ρεπουμπλικάνοι είναι οριστικά αφοσιωμένοι στο δόγμα που λέει πως πρέπει να καταστρέψουμε την απασχόληση για να την σώσουμε. Και οι Δημοκρατικοί αντιστέκονται ελάχιστα: ειδικά ο Λευκός Οίκος έχει πρακτικά παραδοθεί στον πόλεμο των ιδεών, αφού ούτε καν προσπαθεί να αντιταχθεί στις περικοπές δαπανών εν μέσω υψηλής ανεργίας.

Αυτή είναι η κατάσταση του πολιτικού διάλογου στην μεγαλύτερη χώρα του κόσμου: το ένα κόμμα έχει υιοθετήσει πλήρως οικονομικά λάθη ογδόντα χρόνων, ενώ το άλλο έχει χάσει κάθε διάθεση για μάχη. Και οι αμερικανικές οικογένειες θα πληρώσουν την «λυπητερή».

Δημοσιεύτηκε στους New York Times και μεταφράστηκε από το Βήμα, 2/04/2011

Να προσθέσουμε εμείς εδώ ότι ένα σημείο που δεν θίγεται στο κείμενο του Krugman, αλλά φαίνεται να γίνεται το σύνηθες στην Ελλάδα, είναι η δυνατότητα μετακίνησης του εργατικού δυναμικού προς το εξωτερικό. Ποιος να θέλει να δουλέψει για 600 ή 700 ευρώ, ποιος να θέλει να γίνεται έρμαιο του κάθε εργοδότη ποιος να θέλει να βιώνει την ανασφάλεια καθημερινά στη ζωή του?

Μια ευγενική χορηγία του ΠΑΣΟΚ


4 σχόλια:

ELvA είπε...

Καλημερα!

Δυστυχως πανω κατω τα ιδια ισχυουν, ή τα ιδια προωθουν και αλλες χωρες, εφ οσον ειναι κι αυτες μελη στο ιδιο μπλοκ.
Υιοθετουνται συχνα κι εδω λαθος τακτικες, (βεβαια εδω το καλο ειναι οτι υπαρχει μεγαλυτερος ελεγχος σε περιπτωση που βρεθει οτι κατι δεν λειτουργει σωστα), ενώ εχουν καταφερει κατα πολυ να κανουν τον κοσμο να χάσει κάθε διάθεση για μάχη, εφ οσον υπαρχει η δικαιολογια της κρισης που θεωρειται δεδομενη για ολους τους τομεις,ενω δεν ειναι ετσι στη πραγματικοτητα.
Μας λενε οτι τα πραγματα ειναι δυσκολα, για να μη τολμουμε να διεκδικουμε και να ειμαστε... ευχαριστημενοι με τα ψιχουλα που μας πετουν, ενω καποιων αλλων οι μισθοι ολο και αυξανονται!

celin είπε...

Μπραβο ρε παιδια,σπουδαια κ χρησιμη αναρτηση.Αναρωτιεμαι βεβαια ποτε θα τα παρατησουμε ολοι επειδη θα εχουμε βαρεθει να τα γραφουμε..μπορει βεβαια μεχρι να βαρεθουμε,να μην εχουμε να πληρωσουμε ουτε το ιντερνετ..

ΠΕΙΡΑΤΕΣ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ είπε...

Ετσι ακριβώς είναι Εlva!

Τεχνικές λιτότητας και χειραγώγησης.

Το παιχνίδι παίζεται εκεί!

ΠΕΙΡΑΤΕΣ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ είπε...

Ετσι όπως πηγαίνουμε θα επιβεβαιωθείς απόλυτα σχετικά με την πληρωμή του Internet αλλά τουλάχιστον θα έχουμε ευχαριστηθεί το streaming...!!!

Ετσι θα έλεγε ενας εκσυγχρονιστής ΠΑΣΟΚΟΣ! Μη τα θέλουμε και όλα δικά μας!