Τελευταία όπου κ να σταθείς παίρνει το αυτί σου πολιτικές συζητήσεις, οι πλείστες εκ των οποίων καταλήγουν στα τετριμμένα κ αστήρικτα συμπεράσματα ότι «όλοι είναι ίδιοι», «δεν υπάρχει κανείς να αναλάβει», «δε ψηφίζω κανέναν» κλπ. Η συζήτηση βρίθει επιχειρημάτων σε σημείο που κανείς από τους συμμετέχοντες δε τολμά να κρινεί συνομιλητή, καθώς κανείς δε μπορεί να στηρίξει το οτιδήποτε. Οι κριτικές κραυγές μετρούν για την ώρα! ![]()
Βέβαια, όλοι αυτοί οι κριτές μέχρι προσφάτως έγλειφαν τα παπάρια των αφεντικών τους, εργοδοτικών ή μη, παρακαλούσαν να μπουν στο Δημόσιο στοχεύοντας στο «Δικαιωμα στην Τεμπελιά» του Λαφάργκ (ασχέτως αν οι 9 στους 10 δε γνωρίζουν καν ποιος είναι), έψαχναν να βρουν «άκρη» μήπως πάρει μετάθεση ο υιός τους από την παραμεθόριο, έμπαιναν σε επιτροπές για το 200αρικο, έτρεχαν για το «κόμμα» ασχέτως αν αυτό δεν είχε καμία σχέση με την πραγματικότητα που τους έκανε κομματικούς κλπ.
Πολλοί από αυτούς τους σάπιους, έχουν επισκεφθεί την πλατεία Συντάγματος, δείχνοντας τα αρχίδια τους στη Βουλή στο άκουσμα της ψήφου, κοιτώντας στραβά τους μετανάστες που βρίσκονται στο Σύνταγμα ή στα περίχωρα αυτού κ ενδεχομένως να είναι διατεθειμένοι να γυρίσουν στη σκατοζωή τους, αν τους υποσχεθούν τη μετάβαση στην κανονικότητα της προ μνημονίου εποχής.
Βέβαια για όποιον ασχολείται σοβαρά με την πολιτική και ενδιαφέρεται για την ισομερή κ εκ του δικαίου πρόοδο της κοινωνίας, δε θα του ήταν δύσκολο να συνειδητοποιήσει τη σαπίλα των κυβερνήσεων, τη διαφθορά, τη διαχρονική υποταγή των στελεχών τους στα τραπεζο-επιχειρηματικά συμφέροντα τα τελευταία 20-25 χρόνια (για να μη πούμε για όλη την περίοδο της μεταπολίτευσης) κ την αδιαφορία τους για τη δημόσια περιουσία.
Κ επειδή πολύς λόγος γίνεται για το ξεπούλημα της τελευταίας, χαρακτηριστικότερο παράδειγμα ξεπουλήματος δημοσίου πλούτου κ μάλιστα με ...κρατική χρηματοδότηση στα »χρυσά» χρόνια της μίζας, της αρπαχτής κ της μεγαλειώδους διακυβέρνησης του μεγάλου σοσιαλιστικού κινήματος δε νομίζουμε να βρούμε στη σύγχρονη οικονομική ιστορία της χώρας.
Διάβασαμε, λοιπόν, στο χθεσινό «Ε» της Κ.Ε. για το μεγαλείο της επένδυσης των Μπόμπολων και των λοιπών αρπακτικών στα μεταλλεία της Χαλκιδικής. Δε θα αναφερθούμε λεπτομερώς στην «επένδυση» αλλά θα αναφέρουμε 2-3 στοιχεία που προκαλούν ίλιγγο!
Το 2003 η εταιρεία Ελληνικός Χρυσός αγόρασε τα μεταλλεία Χαλκιδικής έναντι €11 εκατομμυρίων. 6 μήνες μετά, η εταιρεία αξιολογήθηκε στα €408 εκατομμύρια από ιδιωτική εταιρεία συμβούλων, ποσό που είναι 37 φορές μεγαλύτερο από την τιμή πώλησης της εταιρείας !!! Μετά την αξιολόγηση, η εταιρεία επιδοτήθηκε με €15 εκατ. από το Ελληνικό Δημόσιο!!!
Το 2003 στην κυβέρνηση ήταν το ΠΑΣΟΚ, με το μεγαλύτερο ποσοστό των τότε στελεχών του, να απαρτίζουν κ σήμερα την κοινοβουλευτική του ομάδα. Οι σημερινοί κλέφτες ήταν τότε πολιτικοί που έδιναν ...όραμα στη χώρα, καθώς το 43,79% (3.007.596 ψήφοι) που συγκέντρωσε το ΠΑΣΟΚ σε σύνολο 7.026.527 ψήφων, αποδεικνύουν του λόγου το αληθές. Αν σε αυτούς προσθέσουμε και τους ψηφοφορους της ΝΔ (2.935.196), το 84,58% του συνόλου των ψηφισάντων στήριζε εμπράκτως το σύστημα χωρίς ενδοιασμούς.
Σήμερα, λοιπόν, όπου το ξεπούλημα της χώρας είναι στην πρώτη γραμμή της πολιτικής, το ΠΑΣΟΚ είναι στην κατάλληλη θέση την κατάλληλη στιγμή αλλά αυτή τη φορά οι περισσότεροι αντιδρούν. Στην πολιτική δεν έχει αλλάξει τίποτα. Οι ανίκανοι συνεχίζουν να κυβερνούν. Η μόνη διαφορά είναι ότι δε ταΐζουν μεγάλο μέρος των πρότερων γλειφτών τους, όχι γιατί δε θέλουν, αλλά γιατί δεσμεύθηκαν σε άλλους! Τα μόνα που έχουν αλλάξει από τότε είναι ότι σήμερα τα συμφέροντα εκφράζονται απροκάλυπτα και ο ρατσισμός ποτίζει σταδιακά το νεοέλληνα βλαχοαστό!
Το ερώτημα που εγείρεται είναι απλό: Μπορεί αυτή η κοινωνία, των μέχρι πρότινως αχρείων, να στηριχτεί σε αυτούς ώστε να αλλάξει, να εκδημοκρατισθεί κ αν χρειασθεί να συγκρουσθεί; Η απάντηση είναι αγνωστη καθώς θα ήταν σόλοικο να υποθέσουμε a priori την κατάληξη.
Όταν, όμως, το κίνημα των αγανακτισμένων αποκτήσει συγκεκριμένο πολιτικό στόχο και αποφασίσει τα μέσα επίτευξής των, τότε θα αρχίσει να διαφαίνεται πραγματικά ποιοι επιθυμούν την αλλαγή, ποιοι θα συμμετέχουν σε αυτή και ποιοι θα «ματώσουν» για αυτή; Ελπίζουμε να μη μείνουμε πάλι το 10% του ενεργού πληθυσμού που είμασταν κ το 2000!!!
Βέβαια, όλοι αυτοί οι κριτές μέχρι προσφάτως έγλειφαν τα παπάρια των αφεντικών τους, εργοδοτικών ή μη, παρακαλούσαν να μπουν στο Δημόσιο στοχεύοντας στο «Δικαιωμα στην Τεμπελιά» του Λαφάργκ (ασχέτως αν οι 9 στους 10 δε γνωρίζουν καν ποιος είναι), έψαχναν να βρουν «άκρη» μήπως πάρει μετάθεση ο υιός τους από την παραμεθόριο, έμπαιναν σε επιτροπές για το 200αρικο, έτρεχαν για το «κόμμα» ασχέτως αν αυτό δεν είχε καμία σχέση με την πραγματικότητα που τους έκανε κομματικούς κλπ.
Πολλοί από αυτούς τους σάπιους, έχουν επισκεφθεί την πλατεία Συντάγματος, δείχνοντας τα αρχίδια τους στη Βουλή στο άκουσμα της ψήφου, κοιτώντας στραβά τους μετανάστες που βρίσκονται στο Σύνταγμα ή στα περίχωρα αυτού κ ενδεχομένως να είναι διατεθειμένοι να γυρίσουν στη σκατοζωή τους, αν τους υποσχεθούν τη μετάβαση στην κανονικότητα της προ μνημονίου εποχής.
Βέβαια για όποιον ασχολείται σοβαρά με την πολιτική και ενδιαφέρεται για την ισομερή κ εκ του δικαίου πρόοδο της κοινωνίας, δε θα του ήταν δύσκολο να συνειδητοποιήσει τη σαπίλα των κυβερνήσεων, τη διαφθορά, τη διαχρονική υποταγή των στελεχών τους στα τραπεζο-επιχειρηματικά συμφέροντα τα τελευταία 20-25 χρόνια (για να μη πούμε για όλη την περίοδο της μεταπολίτευσης) κ την αδιαφορία τους για τη δημόσια περιουσία.
Κ επειδή πολύς λόγος γίνεται για το ξεπούλημα της τελευταίας, χαρακτηριστικότερο παράδειγμα ξεπουλήματος δημοσίου πλούτου κ μάλιστα με ...κρατική χρηματοδότηση στα »χρυσά» χρόνια της μίζας, της αρπαχτής κ της μεγαλειώδους διακυβέρνησης του μεγάλου σοσιαλιστικού κινήματος δε νομίζουμε να βρούμε στη σύγχρονη οικονομική ιστορία της χώρας.
Διάβασαμε, λοιπόν, στο χθεσινό «Ε» της Κ.Ε. για το μεγαλείο της επένδυσης των Μπόμπολων και των λοιπών αρπακτικών στα μεταλλεία της Χαλκιδικής. Δε θα αναφερθούμε λεπτομερώς στην «επένδυση» αλλά θα αναφέρουμε 2-3 στοιχεία που προκαλούν ίλιγγο!
Το 2003 η εταιρεία Ελληνικός Χρυσός αγόρασε τα μεταλλεία Χαλκιδικής έναντι €11 εκατομμυρίων. 6 μήνες μετά, η εταιρεία αξιολογήθηκε στα €408 εκατομμύρια από ιδιωτική εταιρεία συμβούλων, ποσό που είναι 37 φορές μεγαλύτερο από την τιμή πώλησης της εταιρείας !!! Μετά την αξιολόγηση, η εταιρεία επιδοτήθηκε με €15 εκατ. από το Ελληνικό Δημόσιο!!!
Το 2003 στην κυβέρνηση ήταν το ΠΑΣΟΚ, με το μεγαλύτερο ποσοστό των τότε στελεχών του, να απαρτίζουν κ σήμερα την κοινοβουλευτική του ομάδα. Οι σημερινοί κλέφτες ήταν τότε πολιτικοί που έδιναν ...όραμα στη χώρα, καθώς το 43,79% (3.007.596 ψήφοι) που συγκέντρωσε το ΠΑΣΟΚ σε σύνολο 7.026.527 ψήφων, αποδεικνύουν του λόγου το αληθές. Αν σε αυτούς προσθέσουμε και τους ψηφοφορους της ΝΔ (2.935.196), το 84,58% του συνόλου των ψηφισάντων στήριζε εμπράκτως το σύστημα χωρίς ενδοιασμούς.
Σήμερα, λοιπόν, όπου το ξεπούλημα της χώρας είναι στην πρώτη γραμμή της πολιτικής, το ΠΑΣΟΚ είναι στην κατάλληλη θέση την κατάλληλη στιγμή αλλά αυτή τη φορά οι περισσότεροι αντιδρούν. Στην πολιτική δεν έχει αλλάξει τίποτα. Οι ανίκανοι συνεχίζουν να κυβερνούν. Η μόνη διαφορά είναι ότι δε ταΐζουν μεγάλο μέρος των πρότερων γλειφτών τους, όχι γιατί δε θέλουν, αλλά γιατί δεσμεύθηκαν σε άλλους! Τα μόνα που έχουν αλλάξει από τότε είναι ότι σήμερα τα συμφέροντα εκφράζονται απροκάλυπτα και ο ρατσισμός ποτίζει σταδιακά το νεοέλληνα βλαχοαστό!
Το ερώτημα που εγείρεται είναι απλό: Μπορεί αυτή η κοινωνία, των μέχρι πρότινως αχρείων, να στηριχτεί σε αυτούς ώστε να αλλάξει, να εκδημοκρατισθεί κ αν χρειασθεί να συγκρουσθεί; Η απάντηση είναι αγνωστη καθώς θα ήταν σόλοικο να υποθέσουμε a priori την κατάληξη.
Όταν, όμως, το κίνημα των αγανακτισμένων αποκτήσει συγκεκριμένο πολιτικό στόχο και αποφασίσει τα μέσα επίτευξής των, τότε θα αρχίσει να διαφαίνεται πραγματικά ποιοι επιθυμούν την αλλαγή, ποιοι θα συμμετέχουν σε αυτή και ποιοι θα «ματώσουν» για αυτή; Ελπίζουμε να μη μείνουμε πάλι το 10% του ενεργού πληθυσμού που είμασταν κ το 2000!!!
4 σχόλια:
Αγόρια εύστοχη η παρατήρηση.Άλλωστε δεκάδες φορές έχουμε μιλήσει για τις δυνατότητες του συστήματος να "καλλιεργεί"
ακριβώς τους πολίτες που της χρειάζονται.
Τέτοιοι ήταν αυτοί τέτοιους πολίτες κατασκεύασαν.
Όμως όλοι ετούτοι ανήκουν στην εργατική τάξη και σαν τέτοιοι υποχρεωτικά θα υποστούν την εκμετάλλευση,
Ας ελπίσουμε λοιπόν ότι η σημερινή αδιέξοδη κατάσταση θα επιδράσει και θα αναπτύξει την ταξική τους συνείδηση.
Πράγμα δύσκολο βέβαια αν δεν βάλουν το χεράκι τους και οι "ταξικές δυνάμεις"
Δύσκολα τα πράγματα.Στ΄αλήθεια όλος αυτός ο κόσμο είναι απόλυτα ευάλωτος και με την πρώτη υπόσχεση μπορεί να εξαγοραστεί.
Όταν κανείς δεν μπορεί να ερμηνεύσει το γύρω του, πώς και γιατί οδηγείται σε αυτό το σημείο, αν δεν γνωρίζει το ρόλο που παίζει στην παραγωγική διαδικασία,ρε σεις εδώ μιλώ με ανθρώπους που ακόμη πιστεύουν στην ανάγκη ύπαρξης των αφεντικών.
Σου λέει αν δεν υπήρχαν αφεντικά ποιος θα μου έδινε δουλειά και δεν μπορεί να σκεφτεί ότι αν δεν υπήρχε η δική του εργασία δεν θα υπήρχε γύρω του τίποτα απολύτως, παρά μονάχα η φύση,γιατί το δέντρο δεν θα γινόταν από μόνο του ποτέ τραπεζάκι.
Η πρώτη και μεγαλύτερη μάχη που μπορούμε να δώσουμε, είναι να προσπαθήσουμε όσο μπορούμε μέσα και από τους αγώνες τους καθημερινούς, κουβέντα και ξανά κουβέντα.
Σε λίγο θα δείτε, θα εμφανιστούν σωτήρες και μεσσίες και θα τσιμπήσει ξανά και ξανά ο κόσμος, σε ένα σενάριο χιλιοπαιγμένο και από τα πριν εμείς θα γνωρίζουμε το τέλος του ,που θα είναι επώδυνο, πολύ όμως επώδυνο.
ΠΑΣΟΚ - 3,012,37
Νέα Δημοκρατία - 2,295,967
Φίλε denyal,
Τα στοιχεια τα βρηκα από το Υπ. Εσωτερικων. Και τα δικά σου να είναι τα σωστά, πάλι το αποτελεσμα είναι το ίδιο!!!
ΒΒ καλημερα,
Δε νομίζω ότι μεγάλο ποσοστό των νεολληνων εργαζομένων (πολύ λιγότεροι είναι πλέον οι εργάτες στο 2011) έχει ασχοληθεί σοβαρά να ενημερωθεί ή να αντιληφθεί το ταξικό χαρακτήρα της εργασίας.
Το παράδειγμα που αναφέρεις με τα αφεντικά είναι χαρακτηριστικότατο. Δεν εχει κανείς την κρίση να σκεφθεί ότι αν ένα αφεντικό δεν του προσφέρει δουλειά, ή θα υπάρξει ένα άλλο που θα του την προσφέρει, ή θα οικειοποιηθούν οι εργαζόμενοι τα μέσα παραγωγής ή θα κερδίσουν τη μάχη με το αφεντικό.
Αλλά οι πλείστοι έχουν μάθει στην υποτέλεια και στη σκλαβια!
"Σε λίγο θα δείτε, θα εμφανιστούν σωτήρες και μεσσίες και θα τσιμπήσει ξανά και ξανά ο κόσμος, σε ένα σενάριο χιλιοπαιγμένο και από τα πριν εμείς θα γνωρίζουμε το τέλος του ,που θα είναι επώδυνο, πολύ όμως επώδυνο". Αυτό το θεωρούμε δεδομένο! Κ μάλλον θα το δεχτούν τα ζώα μπρος στην προοπτική να βγούμε για λίγο από την "ομαλότητα".!
Δημοσίευση σχολίου