Lula Da Silva: «ο άνθρωπος της χρονιάς»

Ο Πρόεδρος της Βραζιλίας, Luiz Inácio Lula da Silva, είναι ο άνθρωπος της χρονιάς. Για πρώτη φορά, η γαλλική εφημερίδα «Le Monde» αποφάσισε να απονείμει αυτό τον τίτλο και ανέδειξε σε προσωπικότητα της χρονιάς τον «γιο της Βραζιλίας» και «Πάτερ – Φαμίλια» των Βραζιλιάνων, Lula.

«Θεωρήσαμε ότι η μοναδική του σταδιοδρομία ως πρώην συνδικαλιστή, η εκλογή του στη θέση του προέδρου μιας τόσο σύνθετης χώρας, όπως η Βραζιλία, και το γεγονός ότι την οδήγησε με επιτυχία στην οικονομική ανάπτυξη, ο αγώνας του για την καταπολέμηση των ανισοτήτων και την προστασία του περιβάλλοντος, όλα αυτά αξίζουν τον τίτλο της Προσωπικότητας της Χρονιάς» έγραψε η «Le Monde» δικαιολογώντας την επιλογή της.

Κι αν ο τίτλος της «Le Monde» είναι μία ευρωπαϊκή αναγνώριση για το Βραζιλιάνο πρόεδρο, δεν είναι σίγουρα τίποτα σε σχέση με την αναγνώριση που δέχεται στο εσωτερικό της χώρας του αλλά και από τους πολιτικούς τους ομολόγους ή και αντιπάλους, με ποιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τον Barack Obama . Παρά την κριτική που δέχτηκε από τον Lula, ο οποίος τον έχρισε υπαίτιο για την αποτυχία της Διάσκεψης της Κοπεγχάγης για την κλιματική αλλαγή, ο Αμερικανός πρόεδρος τον χαρακτήρισε ως τον «απόλυτο σταρ του πλανήτη» και δεν έχει άδικο αν σκεφτεί κανείς πως οι ΗΠΑ είναι πλέον αναγκασμένες να επιζητούν τη συνεργασία με έναν άνθρωπο που έκαναν τα πάντα προκειμένου να εμποδίσουν την εκλογή του.

Εντός της Βραζιλίας ο Lula αναγνωρίζεται καθολικά. Σύμφωνα με τον «Τύπο της Κυριακής», η δημοτικότητά του αγγίζει το 80%, ενώ οι Βραζιλιάνοι παραδέχονται πως μετά την εκλογή του η κατάσταση της χώρας αλλά και της καθημερινής τους ζωής έχει αλλάξει άρδην. Ο τίτλος της ταινίας που αφορά τη ζωή του και βγήκε την πρωτοχρονιά στους κινηματογράφους, χαρακτηριστικός: «Lula, ο γιος της Βραζιλίας».

Στα επτά χρόνια που βρίσκεται στο τιμόνι της χώρας, την οδήγησε σε ένα οικονομικό θαύμα. Ο άνθρωπος που ξεκίνησε από το φτωχό βραζιλιάνικο βορρά κατάφερε να γίνει «ο πατέρας των φτωχών», όπως τον έχουν αναγορεύσει οι Βραζιλιάνοι, καθώς κατάφερε να ξεκινήσει τις διαδικασίες που θα κλείσουν το χάσμα μεταξύ των πλουσίων και των φτωχών. Ο Lula προχώρησε στη μεγαλύτερη ανακατανομή πλούτου της Βραζιλίας, μέσω ενός κοινωνικού προγράμματος, του Bolsa Familia, σύμφωνα με το οποίο κάθε άπορη μητέρα με παιδιά που πηγαίνουν στο σχολείο παίρνει βοήθεια έως και 200 ρέαλ (80 ευρώ περίπου) το μήνα, βοήθημα από την κυβέρνηση. Η κρατική αυτή επιχορήγηση έχει βοηθήσει πάρα πολλές οικογένειες να επιβιώσουν.

Εκτός αυτού η χώρα έχει αποπληρώσει μεγάλο μέρος των χρεών της και έχει καταφέρει να γίνει δανειστής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Το ρέαλ θεωρείται ένα από τα πιο ισχυρά νομίσματα παγκοσμίως ενώ ο ίδιος ο Βραζιλιάνος πρόεδρος έχει προβλέψει ότι η χώρα του μέχρι το 2016 – χρονιά διοργάνωσης των ολυμπιακών αγώνων από το Ρίο ντε Τζανέιρο – είναι μία από τις πέντε μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου. Την ίδια ώρα, οι οικονομολόγοι προβλέπουν αύξηση του ΑΕΠ της χώρας έως και 5% έως το 2010, ενώ εκτιμούν ότι η οικονομία της Βραζιλίας αναπτύσσεται σήμερα ταχύτερα από αυτή της Ρωσίας, με την εγχώρια αγορά να διαγράφει σταθερή τροχιά και τις εξαγωγές αυτοκινήτων και αεροσκαφών να επιφέρουν σημαντικά έσοδα στη χώρα. Επιπλέον η Βραζιλία αντικαθιστώντας τις ΗΠΑ με την Κίνα, ως τον μεγαλύτερο εμπορικό της εταίρο, η χώρα δεν δέχτηκε μεγάλο χτύπημα από την οικονομική κρίση.

Ο Lula έχει μπροστά του έναν ακόμη χρόνο στην προεδρεία της χώρας. Μετά το πέρας του δεν έχει εκ του Συντάγματος τη δυνατότητα να είναι ξανά υποψήφιος. Ο ίδιος παρά την απίστευτη δημοτικότητά του δεν μπήκε στον πειρασμό να αλλάξει τη ρύθμιση αυτή. Ως διάδοχό του προωθεί την υπουργό επικρατείας και προσωπάρχη του, Dilma Rousseff, μία πρώην αριστερή αντάρτισσα που θεωρείται τεχνοκράτισσα, δεν είναι, ωστόσο, ιδιαίτερα δημοφιλής στους Βραζιλιάνους που τη θεωρούν αυταρχική. Έχει πάντως την αμέριστη στήριξη του σημερινού προέδρους και «ανθρώπου της χρονιάς» της «Le Monde».

Πηγή:tvxs

Οι ΝοτιοΑμερικανοί (Βραζιλιάνοι και Βολιβιανοί) πέτυχαν να περιορίσουν τις ανισότητες που μάστιζαν τις χώρες τους, πραγματοποιώντας μια πολύ απλή κίνηση: Ψήφισαν ανθρώπους προερχόμενους από τα φτωχότερα κοινωνικά στρώματα, συνδικαλιστές, Αριστερούς. Εμείς εδώ ακόμα να ξυπνήσουμε από την ευδαιμονική νάρκη μας. 42 χρόνια τώρα στηρίζουμε Μπατσόκ - Νέα Δημοπρασία, και ο δείκτης Gini συνεχίζει την ανιούσα.