Του ΝΑΣΙΜ ΑΛΑΤΡΑΣ
Ελευθεροτυπία.
Τις τελευταίες μέρες γράφτηκαν και ειπώθηκαν πολλά για τη πρωτοβουλία «Ενα Καράβι για τη Γάζα» και τους στόχους της για άρση του αποκλεισμού της Γάζας.
Γράφτηκαν από ορισμένους υπονοούμενα σε σχέση με τον ρόλο των διεθνών ακτιβιστών και τον ρόλο της Τουρκίας και των «ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών». Οι ακτιβιστές που αγωνίζονται για σπάσιμο του αποκλεισμού της Γάζας έβλεπαν, άκουγαν και διάβαζαν όλα όσα δήλωναν και διέπρατταν τα κράτη που κατείχαν στα χέρια τους το δικαίωμα απόπλου του Στολίσκου της Λευτεριάς. Προχωρούσαν σε τεντωμένο σκοινί. Δεν πτοήθηκαν όταν ο ισλαμιστής Ερντογάν, τρεις μέρες πριν σαλπάρουν τα πλοία, κατέβασε τους βουλευτές του από το τουρκικό πλοίο «Mavi Marmara». Ούτε υποχώρησαν όταν ο Κύπριος κομμουνιστής Χριστόφιας εμπόδισε ευρωβουλευτές και βουλευτές να επιβιβαστούν στον στολίσκο από ελληνοκυπριακό λιμάνι και τους ωθούσε εμμέσως προς την κατεχόμενη Κύπρο. Ούτε τρόμαξαν, όταν ο σοσιαλδημοκράτης Παπανδρέου άλλαζε τις ημερομηνίες των κοινών ελληνοϊσραηλινών αεροπορικών ασκήσεων, κάθε φορά που άλλαζαν οι ακτιβιστές τις ημερομηνίες απόπλου. Αυτοί οι ακτιβιστές δεν υπέκυψαν σε διεθνείς πιέσεις να αλλάξουν ρότα... να επιλέξουν ανάμεσα στο να πάνε στο ισραηλινό λιμάνι Ασντότ ή στο αιγυπτιακό Αλ-Αρίς. Γιατί στόχο έχουν να ανοίξει το λιμάνι της Γάζας στον κόσμο και όχι να υποκατασταθεί με άλλο. Αυτοί οι ακτιβιστές δεν δέχτηκαν να χρησιμοποιήσουν τα τουρκικά πλοία το κατεχόμενο λιμάνι της Αμμοχώστου. Οι ακτιβιστές της αποκλεισμένης Γάζας δεν φάγανε τη φόλα. Ο Χριστόφιας και οι «αρχές» του τη φάγανε.
Η πρωτοβουλία των ακτιβιστών για σπάσιμο του αποκλεισμού της Γάζας ανήκει σε όλους αυτούς που την οργάνωσαν και αποφάσισαν για κάθε της λεπτομέρεια. Υπήρχαν προσπάθειες ορισμένων να την καπελώσουν και άλλων να την υποτάξουν σε κρατικά ή περιφερειακά ή κομματικά συμφέροντα. Ολες απέτυχαν. Γιατί η πολυμορφία και εύθραυστη σύνθεση της πρωτοβουλίας απέτρεψε την κυριαρχία του ενός. Η πρωτοβουλία έχει στόχο μόνο και μόνο το σπάσιμο του αποκλεισμού της Γάζας και όχι την εξυπηρέτηση κανενός κράτους, κόμματος ή ομάδας. Ανήκει στον κάθε Νικόλαο, Γιώργο, Βαγγέλη, Τάνια, Πέτρο, Μιχάλη, Σταύρο, Αννα, Κατερίνα, Δήμητρα, Μάρω, Κώστα, Αγγελο, Μάνια, Μάρκο, Δημήτρη, Φώτη, Αφροδίτη, Γιάννη, Μανώλη, Σπύρο, Νεκτάριο και Ζαχάρη, Ναΐμ, Χουσεΐν, Μοχάμεντ, Ελένη, Ρούλα, Χάλεντ, Λένα, Αντζελα, Πολυάνθη, Ibrahim, Ali, Cevdet, Χρύστα, Fahri, Cengiz, Ζήση, Furkan, Ισματ, Μάργκαρετ, Μαίρη, Πένη, Σανάα, Χρήστο, Λουκά, Αντριάνα, Ιωάννα, Φάισαλ, Θοδωρή, Αλεν, Αρη και Φέιλερ. Αυτοί βρήκαν τα καράβια. Αυτοί εξόρμησαν για να τα αγοράσουν. Αυτοί γούρλωναν τα μάτια όταν αντίκρισαν στην «Ελεύθερη Μεσόγειο» στο λιμάνι του Κερατσινίου, τη σκουριά που είχε απλωθεί παντού. Αυτοί το καθάρισαν από άκρη σε άκρη, το έβαψαν και τακτοποίησαν τα έγγραφά του. Λιμενεργάτες, ακτιβιστές και μετανάστες το φόρτωναν ολονυχτίς. Αυτοί άνοιξαν τα πανιά του στη Μεσόγειο. Αυτοί είδαν τους Ισραηλινούς να εισβάλλουν στα καράβια. Αυτοί αντιστάθηκαν. Αυτοί είδαν μερικούς από τους συντρόφους τους να σκοτώνονται και να τραυματίζονται. Αυτοί παρανόμως συνελήφθησαν, κακοποιήθηκαν, φυλακίστηκαν και στο τέλος απελάθηκαν παρανόμως.
Οι φίλοι τους έξω, αυτοί που δεν ήταν στα καράβια, ξενύχτησαν παρακολουθώντας όλη την πορεία των έξι καραβιών να πλησιάζουν τη Γάζα. Αυτοί, όταν άρχισαν οι Ισραηλινοί να πυροβολούν και να σκοτώνουν τους συντρόφους τους στα διεθνή ύδατα, σήκωσαν τα τηλέφωνα, έστελναν τα νέα τους σε ιστοσελίδες, έγραψαν σχόλια και παρεμβάσεις. Εστειλαν σε πολλούς γνωστούς και αγνώστους e-mail και χτύπησαν πόρτες υπηρεσιών, συνδικάτων και κομμάτων. Αυτοί ξεσήκωσαν τα καθεστωτικά ΜΜΕ. Αυτοί άφησαν πίσω τους να τρέχουν με χίλια τα ισραηλινά και αραβικά ΜΜΕ, με εξαίρεση το «Αλ-Τζαζίρα», που από την πρώτη στιγμή κατάλαβε ότι αυτό είναι γεγονός και θα γίνει διεθνής είδηση και θα προκαλέσει ανατροπές στον γεωγραφικό χάρτη της περιοχής. Γιατί είδε ότι πίσω από τη δράση αυτή των ακτιβιστών βρίσκονται δεκάδες χιλιάδες άτομα σε όλο τον κόσμο, που έρχονται από διαφορετικές κοινωνικές και ιδεολογικές και πολιτισμικές τάσεις. Σήμερα όλα τα ΜΜΕ σε όλο τον κόσμο τρέχουν πίσω από το «Αλ-Τζαζίρα».
Αυτοί έφεραν το Ισραήλ σε απομόνωση. Αυτοί ξεσήκωσαν τον κόσμο και κατέβηκε στους δρόμους. Το αίμα είναι δικό τους και η πληγή επίσης είναι δική τους. Το κατόρθωμα είναι δικό τους και κανενός άλλου.
Πάψτε, λοιπόν, να τους μετράτε με τη δική σας μεζούρα και να τους χώνετε στα δικά σας συρτάρια. Σταματήστε να μιλάτε γι' αυτούς χωρίς αυτούς. Πάψτε να τους ταυτίζετε με αυτούς που μισείτε. Αυτοί έγραψαν το έπος της αλληλεγγύης μεταξύ των λαών, όχι εσείς.
9 Ιουνίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου